Ku wartościom religijnym

Pierwszym miejscem, gdzie rozpoczyna się proces wychowawczy, jest dom rodzinny. Jan Paweł II w adhortacji Christifideles laici zwraca uwagę, że: „Ojciec i matka otrzymują w sakramencie małżeństwa łaskę i zadanie chrześcijańskiego wychowania dzieci, wobec których świadczą i którym przekazują wartości tak ludzkie, jak religijne. Dzieci już wraz z pierwszymi słowami uczą się chwalić Boga, którego bliskość kochającego i opiekuńczego Ojca, a wraz z pierwszymi gestami miłości uczą się także otwarcia wobec innych i odkrywają w darze z siebie sens ludzkiego życia” (CL 62).

Papież podkreślił, że w dzisiejszych czasach nie jest łatwo stworzyć chrześcijańskie warunki potrzebne dla wychowania dzieci. Zwrócił się z prośbą do rodziców: „Musicie czynić wszystko, ażeby Bóg był obecny i czczony w waszych rodzinach. (…) Jesteście dla swoich dzieci pierwszymi nauczycielami modlitwy i cnót chrześcijańskich i nikt was w tym nie może zastąpić. Zachowujcie religijne zwyczaje i pielęgnujcie tradycję chrześcijańską, uczcie wasze dzieci szacunku dla każdego człowieka. Niech waszym największym pragnieniem będzie wychowanie młodego pokolenia w łączności z Chrystusem i Kościołem. Tylko w ten sposób dochowacie wierności waszemu powołaniu rodzicielskiemu i potrzebom duchowym waszych dzieci”^[1].

Cele wychowania religijnego koncentrują się wokół:

• wewnętrznej potrzeby istoty wartości wiary, modlitwy, sakramentów, sumienia, świętości;
• uświadomienia i zrozumienia roli wartości religijnych w życiu człowieka, grup i wspólnot społecznych;
• akceptacji tych wartości;
• włączenia wartości religijnych we własną hierarchię wartości, wyznaczając im znaczące miejsce;
• nabywania cech osobowościowych decydujących o religijności;
• kształtowania postaw wartościujących;
• kształtowania postaw aktywnych, twórczych wobec wartości religijnych.

Wychowanie ku wartościom religijnym obejmuje cały zespół zadań pedagogicznych:

a) edukację religijną w aspekcie aksjologicznym;
b) wychowanie do wartości religijnych;
c) wychowanie do wartościowania wartości religijnych;
d) animację społeczną do urzeczywistniania wartości religijnych.

Zadania te będą sprowadzać się do:

a) rozwijania i doskonalenia w wychowankach rozumienia istoty wartości religijnych;
b) kształtowania umiejętności wartościowania tej kategorii wartości w aspekcie dobra osobistego i wspólnego;
c) kształtowania pozytywnej postawy wobec wartości religijnych;
d) kształtowania postawy akceptacji i umiejętności ich wolnego wyboru;
e) rozwijania potrzeby ich urzeczywistniania;
f) wspierającego towarzyszenia wychowankom w procesie urzeczywistniania wartości religijnych;
g) wspomagania wychowanków w animacji środowiska społecznego do urzeczywistniania wartości religijnych i wspierającego towarzyszenia im w tym działaniu.
 

^[1] . Jan Paweł II, Homilia w czasie Mszy św., Łowicz 14. 06. 1999