Przegląd prasy

WYSZUKIWANIE - 8632 WYNIKÓW

Pierwsza strona Poprzednia strona strona 14 z 18 Następna strona Ostatnia strona

Sześćset sekund? Tylko po co?

Nadmierna teatralizacja, wyszukany kwiecisty język, strzeliste figury słowne w rodzaju „li tylko”, może i dobre są w literaturze, ale na ambonie to jedynie niepotrzebne dodatki. Do wiernych trzeba mówić zwykłym, prostym językiem, takim, jakiego ludzie używają w codziennych rozmowach.

A po nocy przychodzi dzień

Gdy w jednej chwili życie zaczęło się rozsypywać jak domek z kart, a słowa lekarza „proszę Państwa, ciążę należy usunąć, bo dziecko jest chore” dźwięczały w głowie cały czas....

Legendarny świat apokryfów: Po Zmartwychwstaniu

Wczesne średniowiecze było zafascynowane losami i zburzeniem Jerozolimy, a Wojna Żydowska Józefa Flawiusza stanowiła jedną z ulubionych lektur tej epoki. Taka jest geneza dwóch dziwnych i chwilami może nawet mało chrześcijańskich apokryfów: Zemsty Zbawiciela i Uzdrowienia Tyberiusza. Powściągliwość i Praca, 5/2006

Dlaczego dzieci biegają po kościele

W tej Mszy uczestniczą dzieci, których rodzice w tym samym czasie modlą się w bazylice. Korzyści są obopólne. Dorośli mają komfort słuchania niedzielnej homilii, a dzieci, tuż obok, same mogą współtworzyć swoją. List, 12/2009

DODANE 02.05.2012 23:17 załącznik

a po nocy przychodzi dzień

Wejść w noc po moc!

Przymuszani do żebractwa, pracujący w niewolniczych warunkach, wykorzystywani seksualnie, sprzedawani do wojska i w celach matrymonialnych, pozbawiani organów

Wejść w noc po moc!

Nikt nie chce zostać obojętny wobec przemocy i okrucieństwa. Jaka powinna być reakcja w obliczu wyrządzanego zła? MIŁOSIERDZIE!

Po prostu jest mi smutno...

Często nie zauważają jej nawet najczulsi opiekunowie osób starszych. To podstępna choroba, która potrafi dręczyć latami, bezkarna, bo często mylona z demencją lub wczesnym stadium choroby Alzheimera. Bywa, że doprowadza do próby samobójczej. Starcza depresja dotyczy co trzeciego seniora w Polsce

Dwanaście kroków po ruchomych schodach

Nawrócenie to jest zadanie trwałe, niekończące się. Znajomy paulin, o. Stanisław Jarosz, bardzo lubi podkreślać, że najbardziej boi się tych, co mówią, że są nawróceni. Spoglądam więc na siebie w tej chwili i pytam: „Kto wie, czy był kiedykolwiek moment, w którym bardziej potrzebowałem nawrócenia niż dziś?”.