Zamazana prawda

– Domaganie się powołania międzynarodowej komisji do zbadania przyczyn katastrofy pod Smoleńskiem zostało odczytane nie tylko jako brak zaufania do rządów Rosji i Polski, ale także jako niepotrzebne i pełne złej woli doszukiwanie się sensacji.

– W żadnym razie nie staram się szukać sensacji! Normalne jest, że gdy dochodzi do podobnej katastrofy, jedną z pierwszych rozważanych poszlak musi być prawdopodobieństwo zamachu. Jak zapewniają nas polscy prokuratorzy, żadna hipoteza nie została z góry wykluczona… Można jednak mieć wiele wątpliwości, skoro strona polska jest w tym śledztwie tylko petentem (do czego się zresztą oficjalnie przyznaje). Nie sposób nie zauważyć wyjątkowej bierności i spolegliwości rządu polskiego! Wydaje mi się, że Donald Tusk powinien był w ciągu kilku godzin po katastrofie wygłosić orędzie do narodu polskiego, czego nie zrobił… Rząd powinien był wystosować do Rosji postulat, a nawet żądanie, aby dochodzenie było prowadzone przez polską Komisję; należało domagać się przekazania wszystkich dowodów rzeczowych, wszystkiego, co było własnością RP. Zastanawiam się także, dlaczego ciała ofiar nie mogły być przetransportowane bezpośrednio do Polski…

– Wytłumaczeniem była tu najpierw dwustronna umowa między Polską a Rosją, podpisana kilkanaście lat temu, według której – jak nam tłumaczono – gospodarzem śledztwa musi być kraj, na terenie którego zdarzył się wypadek, a ostatnio premier Tusk powołuje się na konwencję chicagowską...

– Tak, ale przecież nie jest to taki sobie zwykły wypadek! Tu zginęło kilkadziesiąt najważniejszych osób naszego państwa, zostało zagrożone bezpieczeństwo kraju. Zaistniały nadzwyczajne okoliczności! Mogliśmy i powinniśmy domagać się niestandardowych procedur. Tymczasem mieliśmy do czynienia z wręcz gorszącą postawą polskich władz. Uważam, że rząd polski zachowuje się wobec Rosji w sposób zbyt wiernopoddańczy. Moralnie obrzydliwe jest, moim zdaniem, podkreślanie, m.in. przez marszałka Sejmu RP, „korzyści z tej katastrofy”, którą ma być pojednanie Polski z Rosją. Jeśli by nawet tak było, w co wątpię, to taką ocenę wolno wyrazić w sto lat potem… Choć wiem, że narażę się tu na szaleńczą krytykę, uważam, że za popełnione zaniechania i zaniedbania należałoby premiera Tuska postawić przed Trybunałem Stanu.

– A może ta delikatność polskich władz rzeczywiście zaowocuje pojednaniem polsko-rosyjskim? Nadzieję, że smoleńska katastrofa do tegoż pojednania doprowadzi, wyrażają także zachodni komentatorzy.

– Tego rodzaju kalkulacje są po pierwsze obrzydliwe, a po drugie – naiwne. Widok Donalda Tuska w objęciach Putina budził we mnie raczej niesmak niż nadzieję… Obok dymiły szczątki samolotu, leżały porozrzucane zwłoki, a do nas docierał ten kiczowaty przekaz pojednania oraz pierwsze, zadziwiająco szybkie „wyniki śledztwa”; że samolot był na pewno sprawny, że pewnie to był błąd pilota albo wymuszenie lądowania przez prezydenta Kaczyńskiego… I tych hipotez jakoś nikt nie kwapił się krytykować, nikt ich nie wyśmiewał, jakby były z góry założone do przyjęcia.

– Z biegiem dni pojawiało się coraz więcej pytań, coraz więcej wątpliwości i nowych hipotez, przez niektóre media określanych jako nieuprawnione i fantastyczne.

– Mamy prawo mieć wątpliwości i zadawać pytania. Mamy prawo do przekonania, że wszystko w tej sprawie może być zafałszowane, że nie dowiemy się prawdy. Pytam na przykład, dlaczego na miejsce katastrofy nie przyjechała żadna karetka pogotowia, jakby już z góry wiedziano, że nikt nie przeżył?... To może kluczowe pytanie, a może zbyt „spiskowe”… Może szkodzi stosunkom polsko-rosyjskim, ale nie boję się go postawić.