"Im więcej Pan Jezus zniża się w Przenajświętszym Sakramencie, tym większą winniśmy Mu cześć okazywać”. bł. Michał Sopoćko. Idziemy, 19 października 2008
Chrześcijaństwo przerosło ludzkie pragnienia. Bóg nie tylko dzięki sakramentom daje nam udział w swoim życiu, ale też „zesłał swojego Syna, aby nas zbawił”.
Mimo wciąż obleganych konfesjonałów, coraz wyraźniej widać, że sakramentowi spowiedzi w Polsce, choć ma się lepiej niż na Zachodzie, doskwierają poważne choroby.
Moja nastoletnia córka zrezygnowała z chodzenia na religię i uczestniczenia we mszach świętych. Ciągle mówi za to o duchach i zjawach. Czy mogło dojść w jej przypadku do opętania? Czy powinnam ją zmuszać do przystąpienia do sakramentu bierzmowania w sytuacji, gdy jest tak oddalona od Kościoła i nie żyje sakramentami? Jak pomóc córce wrócić do Boga?
Skąd wiadomo, że żaden z następców św. Piotra nie zezwoli na eutanazję, nie wprowadzi „małżeństw homoseksualnych” albo nie powoła kobiet do sakramentu kapłaństwa?
Bierzmowanie to sakrament, który powinien być przyjmowany przez młodych ludzi „świadomie, dobrowolnie i autonomicznie”. Niestety, coraz częściej bywa „uroczystym pożegnaniem z Kościołem”.
Małżonkowie powinni pamiętać, że w sakramencie małżeństwa zawsze obecny jest z nimi Jezus Chrystus i że najważniejszym celem ich życia jest dojrzewanie do miłości, czyli świętość.
O „liturgicznym gorsecie”, urzeczeniu liturgią i zadaniach dla celebransów z bp. Adamem Bałabuchem – przewodniczącym Komisji Konferencji Episkopatu Polski ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów – rozmawia Agnieszka Bugała
Co zrobić, by choroba nas nie zdominowała, czy sakrament chorych uzdrawia, dlaczego tak ważne jest odwiedzanie bliskich w szpitalu – o swojej posłudze opowiada kapelan ksiądz Jacek Wardęski