O świętych patronach Europy: bracia Cyryl i Metody

Kiedy powracał, przyprowadził ze sobą liczny zastęp kapłanów. Utrudzony tak owocną pracą misyjną odszedł po nagrodę do 6 kwietnia 885 roku. Według tradycji nastąpiło to w Velehradzie na Morawach. Po śmierci świętego Metodego książę Mojmir II przywrócił na Morawach słowiańską hierarchię kościelną. Za zezwoleniem papieża Jana IX (898-900)metropolitą został Gorazd(ok. 830-ok. 890)uczeń świętego. Powołano nadto dwa nowe biskupstwa-sufraganie. W roku 907 rozpadło się państwo wielkomorawskie a zarazem obrządek słowiański nastąpił na rzecz łacińskiego. Jednakże przetrwały owoce działalności misyjnej dwóch Świętych Braci Sołuńskich – Cyryla i Metodego. Ich językiem liturgii posługuje się około 250 milionów prawosławnych i kilka milionów katolików.

Wielkich Apostołów Słowian w ostatnich dziesiątkach lat przypomnieli papieże w swoich uroczystych wypowiedziach: Leon XIII(1880), Pius XI(1937), Jan XXIII(1963)i Paweł VI(1969). Papież Jan Paweł II(31. 12. 1980)ogłosił ich współpatronami Europy. (Por. ks. Wincenty Zaleski, Święci na każdy dzień, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 2002, str. 90-94). W swojej Encyklice Slavorum Apostoli (Apostołowie Słowian)z dnia 2 czerwca 1985 roku Ojciec święty Jan Paweł II uczcił 1100 Rocznicę Dzieła Ewangelizacji Świętych Cyryla i Metodego. W skierowanym „do biskupów i kapłanów do rodzin zakonnych do wszystkich chrześcijan” dokumencie powołany na Stolicę Świętego Piotra pierwszy papież spośród narodów słowiańskich mimo upływu jedenastu stuleci czuje się szczególnie zobowiązanym odczytać na nowo ich apostolskie życie i posłannictwo. Papież kreśli rys biograficzny obu braci sołuńskich.

Podsumowaniem całej ich apostolskiej działalności jest słuszne stwierdzenie Papieża: „Znosili wszystko z silną wiarą i niezłomną nadzieją w Bogu”. Boża Opatrzność, „za pośrednictwem cesarza bizantyńskiego i patriarchy Kościoła konstantynopolitańskiego”uczyniła ich zwiastunami Ewangelii wśród Słowian. Konstantyn i Metody w służbie „dobru ludów słowiańskich oraz jedności Kościoła powszechnego” nie cofali się wobec różnorodnych smutnych doświadczeń. „Budowali Kościół jako „jeden, święty, powszechny i apostolski”. „Działalność apostolską i misjonarską świętych Cyryla i Metodego, przypadającą na drugą połowę IX wieku, można uznać za pierwszą skuteczną ewangelizację Słowian”. Na końcu Jan Paweł II stwierdza: „Pragniemy sięgać do przeszłości, aby w jej świetle zrozumieć obecną rzeczywistość i odgadnąć przyszłość. Posłannictwo Kościoła jest bowiem zawsze skierowane z niewzruszoną nadzieją ku przyszłości”. [Por. Jan Paweł II, Encykliki Ojca Świętego Jana Pawła II, Wydawnictwo ZNAK, Kraków 2002, str. 217-252].

Umiłowani w Chrystusie Panu Chorzy i Przyjaciele Apostolstwa Chorych!

Ta „niewzruszona nadzieja ku przyszłości” towarzyszyła z całą pewnością naszym Świętym Braciom – Apostolom Słowian. W chwilach najcięższych doświadczeń pomagała im trwać „do końca” na ich misyjnych posterunkach „z Chrystusem i dla Chrystusa”. W tym względzie Święci Cyryl i Metody mogą stawać się dla nas zawsze wzorami trwania w naszej wierności Cierpiącemu i Zmartwychwstałemu Chrystusowi. Nasze codzienne cierpienia duchowe i fizyczne niosą nam tyle pożytecznych możliwości. Wykorzystajmy tylko zwycięsko z pomocą Łaski Bożej każdy skarb doświadczanego cierpienia dla większej Chwały Bożej i większego naszego duchowego pożytku!