O przywracaniu właściwego znaczenia słowom „wspólnota samorządowa” i o Śląsku XXI wieku z Jerzym Polaczkiem rozmawia Wiesława Lewandowska
W XXI wieku przed chrześcijanami w Polsce czy Europie nie staje wyzwanie męczeństwa. Ale nadal bycie świadkiem prawdy wymaga odwagi.
Z jednej strony słychać wołanie filozofa, że wiek XXI ma być wiekiem religii, z drugiej – pobrzmiewa wołanie innego filozofa, że religia jest opium ludu. Jaką postawę w tym sporze ma zająć chrześcijanin?
Dobry katolik XXI wieku chce jasnej odpowiedzi na pytanie, czy wolno mu wierzyć w duchy, czy nie wolno. Odpowiedź jest twierdząca, wolno. Tygodnik Powszechny, 7 grudnia 2008
Młodzież początku XXI wieku nazywa się młodością bez skrzydeł. Młodzież ta nie ma wielkich ideałów. Nie pociągają jej wzniosłe wartości przebudowy świata, nie dąży do ustanowienia innego, lepszego ustroju społecznego.
Pytania o naród, człowieka i uniwersalizm. O kim mówi sztuka (literatura, filozofia) XX i XXI wieku? O człowieku, Człowieku, kobiecie i mężczyźnie, Polaku, Niemcu, Chińczyku, Żydzie? O każdym (każdej) po trosze?
Czas to jeden z najczęściej poruszanych tematów przez ludzi XXI wieku. Wiecznie „nie mamy na coś czasuˮ albo przynajmniej mamy go za mało. Ciągle nam się gdzieś spieszy albo czas „ucieka nam przez palce”.
Dwunastoletnia dziewczynka żyjąca w XIV wieku w Italii – bł. Imelda Lambertini jest patronką dzieci pierwszokomunijnych, a także patronką wszystkich dzieci i młodzieży. Dawne modlitwy nie bez powodu nadają jej miano „adwokatki dzieciństwa”. Jej proste życie, związane z Eucharystią, ale nie tylko, niesie ogromnie ważne przesłanie dla świata XXI wieku.
W XXI wieku przed chrześcijanami w Polsce czy Europie nie staje wyzwanie męczeństwa. Ale nadal bycie świadkiem prawdy wymaga odwagi, bo nadal jesteśmy ciągani po sądach, stawiani przed namiestnikami i skazywani. Tym razem na kary finansowe.