W Kościele pierwotnym

Z Dziejów Apostolskich i z Listów św. Pawła wiemy, że chrześcijanie od samego początku ustanawiali spośród siebie pewnych “starszych”, zwanych z języka greckiego prezbiterami. Innym stosowanym określeniem na nich był episkopos (czyli po polsku biskup), oznaczający nadzorcę, strażnika lub opiekuna. Posłaniec, 12/2006



Biskup Rzymu

Niezależnie od władzy wykonywanej kolektywnie w Kościele rósł powoli autorytet i rosły uprawnienia biskupa Rzymu. W zachodniej części cesarstwa dokonało się to wcześniej, gdyż Rzym był jedynym miastem, w którym Kościół został założony przez Apostołów; i to przez samego Piotra i Pawła. Na Wschodzie wiele było Kościołów o apostolskich korzeniach i również tam uznawano autorytet następcy św. Piotra jako pierwszego pośród równych, któremu należy się pierwszeństwo, którego należy informować o ważniejszych sprawach całego Kościoła i z którego zdaniem wypada się liczyć. Z czasem na Zachodzie uznano nie tylko honorowe, ale również prawne pierwszeństwo biskupa Rzymu, na Wschodzie natomiast pozostano przy pierwszeństwie honorowym.

***


Ks. Henryk Pietras – jezuita, profesor, doktor habilitowany, wykładowca teologii ojców Kościoła, dyrektor Wydawnictwa WAM.
«« | « | 1 | 2 | 3 | » | »»

aktualna ocena | 3,0 |
głosujących | 3 |
Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super

Reklama

W tym Wielkim Poście

  Dziękujemy za oddanie głosu. Zobacz wyniki | Archiwum

Reklama