Na trzecie mam Kwadrat

Połowa kwietnia, parafia św. Jadwigi Królowej na północy Krakowa. Za moment rozpocznie się sakrament bierzmowania, którego udzielał będzie bp Tadeusz Pieronek. Przed kościołem przytupuje tłum uczniów z krzyżami na piersiach.

– Po co przyjmujesz ten sakrament? – pytamy kolejne osoby.
Zwyczajowa odpowiedź: – No, żeby osiągnąć dojrzałość jako chrześcijanin.
– A co to znaczy „dojrzałość chrześci­jańska”?

W odpowiedzi cisza, wysoko podniesione brwi. Jeden chłopak wyrzuca, że to konieczność obrony wiary, jeśli znajdzie się w zagrożeniu.
 

Bierzmowanie i kaszanka

Tej ciszy nie dziwi się ks. Krzysztof Karnas, ksiądz z parafii św. Józefa. Często ma wrażenie, że mówiąc do przyszłych bierzmowanych, trafia w próżnię. Że przychodzi mu opowiadać o teologii zbyt trudnej do zrozumienia dla ludzi złapanych gdzieś w pół drogi między dzieciństwem a dojrzałością. Już nie dzieci, jeszcze nie dorośli; zbuntowani, choć nie wiadomo dokładnie przeciwko komu. Trudno powiedzieć, czy wystarczająco dojrzali do podejmowania prawdziwie niezależnych decyzji. Na dodatek ci, którzy przyjmują sakrament pod koniec gimnazjum, mają przede wszystkim w głowie rekrutację do liceów i walkę o własną przyszłość. Jak im przekazać, że właśnie teraz podejmują istotne dla życia duchowego decyzje?

O stosunku do bierzmowania części uczniów dobrze opowiada internet. Choćby portal www.ojej.pl, w którym można przeczytać: „Nazywam się Kasza lubię pistacje i boję się gołębi. Obecnie chodzę do 3 gim. I poszukuję świadka na moje beirzmowanie. śWIADEK MUSI Być DZIEWCZYNą bo tak musi byc i już więc jeśli jesteś fajny NAPSIZ DO MNEI” (pisownia oryginalna).

Albo pytanie na forum Interia.pl: „O co chodzi z jakimś przesądem o kaszance i bierzmowaniu?”. Odpowiedź: „Że chyba nie można jeść kaszanki przed lub po bierzmowaniu, bo w jej składzie jest krew... Jakoś tak, ale już nie pamiętam”.

Pod kościołem św. Jadwigi skarżą się, że jest tyle śmiesznych imion męczenników i świętych, ale księża pozwalają wybierać tylko te zwyczajne. Nawet męczennica z czasów rzymskich Agape nie przejdzie, nie mówiąc o świętym Kwadracie z Azji Mniejszej.