Tygodniowy przegląd prasy - 2 sierpnia 2008

W 1975 r. psychologowie R.E. Turner, C. Edgley i G. Olmstead dowiedli, że prawie 62 proc. rozmów, które przeprowadzamy codziennie, ma kłamliwy charakter. Pięć lat później prof. Dale Hample z Uniwersytetu Maryland ustalił, że każdy z nas kłamie średnio 13 razy tygodniowo. Z kolei według psychologa Roberta S. Feldmana z uniwersytetu w Massachusetts, podczas 10-minutowej rozmowy każdy kłamie przynajmniej raz. Przy czym w 80 proc. wypadków mamy do czynienia ze świadomym kłamstwem. Dla społeczeństw w państwach demokratycznych ważne jest więc nie to, czy polityk mówi prawdę czy nie, ale styl, w jakim to robi.

Ludzie łatwo wybaczają politykom notoryczne łgarstwa, pod warunkiem że nie podejrzewają ich o cynizm i wyrachowanie”.

Jednym słowem, politycy kłamiąc, odpowiadają na społeczne zapotrzebowanie? Politycy kłamią, bo wszyscy jesteśmy kłamczuchami i chcemy być okłamywani. Należy się domyślać, że politycy kłamią zwłaszcza wtedy, gdy przytaczają urywek zdania z Ewangelii: „Prawda was wyzwoli”.

W zakończeniu Maliszewski stwierdza: „Obywatele nie oczekują od polityków, że nie będą kłamać tylko tego, że nie dadzą się złapać. Jak zauważył Winston Churchill, jeden z bardziej cynicznych kłamców w historii, ‘czasami ludziom zdarza się potknąć o prawdę, ale większość prostuje się i idzie dalej, jakby nic się nie stało’”.

No cóż prawda naprawdę wyzwala. Ale też uwalnia. Prawda o polityku ujawniona w mediach niejednego już uwolniła od konieczności sprawowania publicznej funkcji i - jak można wnioskować z artykułu we Wprost - konieczności opowiadania kłamstw.

„Nie jest łatwo. Prawie co druga taca z niedzielnych mszy ma dzisiaj specjalne przeznaczenie (np. na kurie, zagraniczne misje, prowadzenie seminariów duchownych).” - wylicza tygodnik Polityka (nr 31 z 2 sierpnia 2008) w artykule „Módl się i zarabiaj”.

Dalej czytamy: „Na utrzymanie samej parafii zostają marne grosze: ledwo starczy na energię, zakup wina mszalnego, świec i komunikantów. Żeby podreperować parafialny budżet, ksiądz Antoni z mazurskiej parafii zaczął zajmować się agroturystyką. A gdy o zaradnym duchownym zaczęły pisać gazety, po biznesowe porady zaczęli się zgłaszać znajomi księża. - W Polsce bogaci się bogacą, a biedni biednieją. A tak się składa, że to ta druga grupa utrzymuje Kościół. Na prowincji jest jeszcze gorzej, bo od czasu, gdy Polacy zaczęli masowo wyjeżdżać za chlebem, kościoły pustoszeją. Dochody z tacy maleją o 10-20 proc. rocznie - ubolewa ks. Antoni”.