Co trzy minuty ginie jeden chrześcijanin

Niestety, coraz częściej zdarza się, że agresywna mniejszość, niezwiązana np. z krajem pobytu, terroryzuje większość, ignorując fakt, że Europa ma fundamenty chrześcijańskie. Lekceważy się kontekst kulturowo-historyczny kraju katolickiego, jakim są Włochy, Hiszpania czy Szwecja. Podobnie było z zablokowaniem kandydatury na komisarza Komisji Europejskiej Rocco Buttiglionego, który jako jeden z nielicznych ma odwagę bronić chrześcijańskiego modelu rodziny, a także z protestami lewackich studentów uniemożliwiającymi wygłoszenie wykładu na Uniwersytecie La Sapienza przez Papieża Benedykta XVI. Oto wolność słowa w znaczeniu liberalnego totalitaryzmu.

Coraz trudniej wyznawać Chrystusa

W Europie Zachodniej media swobodnie dopuszczają się profanacji symboli chrześcijańskich, obrażają Boga; represje antychrześcijańskie, w większości antykatolickie, stają się coraz bardziej powszechne. W krajach, takich jak Anglia, Holandia, Hiszpania czy Szwecja coraz trudniej jest wyznawać Chrystusa. Prawo i władze, środowiska antychrześcijańskie, gejowskie, racjonalistyczne, masońskie, ateistyczne dążą do powstrzymania misyjnego charakteru Kościoła, wynikającego z wezwania Jezusa: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię” (por. Mt 28, 19-20). Każdego dnia obraża się uczucia religijne obrzydliwymi rysunkami i karykaturami. Przykładem jest akcja „naukowego” magazynu amerykańskiego „Focus”, który zachęcał do ubierania wiszącego na krzyżu Jezusa w różne stroje, począwszy od stroju hawajskiego po skórzane stroje sado-masochistyczne. Sądy w Hiszpanii wydają wyroki na urzędników państwowych, którzy kierując się sumieniem chrześcijańskim, nie zezwalają na adopcje dzieci przez pary homoseksualne. Szwedzcy pastorzy są skazywani prawomocnymi wyrokami sądowymi za głoszenie, zgodnie z Biblią, że akty homoseksualne są grzechem. W Wielkiej Brytanii zwalnia się pracowników poradni rodzinnych, którzy będąc chrześcijanami, nie chcą prowadzić terapii dla par gejów. Pracownicy firm prywatnych są zwalniani albo grozi się im zwolnieniem, jeśli noszą krzyżyki na szyi albo kładą Biblię na swoich biurkach w pracy. Francuscy urzędnicy nie mogą oficjalnie uczestniczyć we Mszy św. Parlament belgijski rozważa usuwanie krzyży z miejsc publicznych, a nawet z cmentarzy, kościołów itp. Do tego dochodzą agresywne wypowiedzi antypapieskie, które też miały miejsce w ostatnim czasie w całej Europie. W Wielkiej Brytanii podczas wizyty apostolskiej Benedykta XVI środowiska ateistyczne i racjonalistyczne domagały się aresztowania Papieża. Zupełnie inna jest sytuacja muzułmanów, hinduistów czy buddystów w Europie, ich zwyczaje religijne są tolerowane w imię wolności i równości. Jest to jawna niekonsekwencja, która również ma swój wpływ na prześladowania chrześcijan w krajach muzułmańskich, hinduistycznych czy buddyjskich. Jeżeli Europejczycy gardzą źródłem swojej kultury, trudno mieć pretensję, gdy np. muzułmanie nie szanują chrześcijaństwa. Prześladowania chrześcijan w Europie nie należą do rzadkości, są znane nawet z naszej tragicznej, polskiej historii w latach reżimu komunistycznego. Od początku, gdy tylko zaistniało chrześcijaństwo, wpisane weń było cierpienie za wiarę i Chrystusa.

Są to przypadki napawające niepokojem, na szczęście jednak niewystępujące na skalę masową i dotyczą głównie wyżej wymienionych krajów. Jako chrześcijanie powinniśmy wyciągać wnioski z powyższych zachowań i aktywnie uczestniczyć w życiu publicznym, chociażby przez udział w wyborach, wskazując prawych ludzi.

14 listopada Kościół w Polsce będzie po raz drugi obchodził Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym. W ubiegłym roku naszą modlitwą i pomocą materialną wsparliśmy Kościół w Indiach, w tym roku pragniemy naszą solidarność wyrazić wobec naszych braci w Iraku. Będzie to dobra okazja dla nas wszystkich do pochylenia się nad losem prześladowanych dziś za wiarę.