Kapłan wśród chorych - Obyś nie był letni

Mówił, gdy traciliśmy najbliższych, że nie ma śmierci niepotrzebnych, pomyłkowych, bez sensu, że każda śmierć jest przemyślanym, zamierzonym działaniem Boga i że każda śmierć ma swój cel. nawet jeśli aktualnie nie potrafimy go dostrzec to on i tak istnieje. Czy Jego odejście ma nas czegoś nauczyć?
Posługa kapelana szpitalnego to niezwykła rola. Niejeden raz zdarzało się księdzu Avemu przekładać jakieś, nawet ważne spotkanie, bo chciał towarzyszyć człowiekowi ciężko choremu, czy umierającemu. Dla nich zawsze miał czas. Czas, który przeznaczał na niekończące się próby ratowania ludzkiej duszy. Do końca dosłownie walczył o każde nawrócenie, o przyjęcie sakramentów, o godne przygotowanie człowieka na spotkanie ze Stwórcą.

Żył troską o potrzeby duchowe i nadprzyrodzone. Z tej Jego troski w naszym szpitalu powstała nowa kaplica Matki Boskiej Uzdrowienia Chorych. Piękna! Wyjątkowa! Jednorazowa! Przestronne, owalne pomieszczenie szpitalne odzwierciedla kształt odwróconej do góry dnem łodzi, która symbolizuje „przewrócone" w czasie choroby życie ludzkie. Ksiądz Ave przekonywał nas, że tak samo jak widok
przewróconej łodzi jest dla rybaka sytuacją alarmującą, budzącą niepokój ale i zmuszającą do natychmiastowej naprawy, tak też i los każdego chorego trafiającego do szpitala powinien być prawdziwą troską całego personelu.

Pomysł powstania kaplicy, jej budowa i wystrój, to w całości inicjatywa księdza Avego. To owoc Jego zapobiegliwości. To dzieło Jego życia. Gdyby był biernym sługą bożym - zadowoliłby się starą kaplicą, mieszczącą się na ostatnim 6 piętrze szpitala, bez dostępu do windy, bez wentylacji, bez właściwego wystroju. Mało kto wierzył w możliwość realizacji planu budowy. Jednak ksiądz Ave uważał, że „... jeśli Matka Boska chce powstania nowej kaplicy, to ona na pewno powstanie..." I powstała.

Niepowtarzalny wystrój kaplicy w całości wykonał rzeźbiarz Antoni Toborowicz. Jego baśniowe, kolorowe rzeźby od konfesjonału, poprzez drogę krzyżową, chrzcielnicę, ołtarz symbolizuj ą słowa Pisma Świętego, co potęguje jeszcze atmosferę wyciszenia i skupienia panującą w kaplicy. W roku 2001 kaplica została poświęcona przez księdza arcybiskupa Damiana Zimonia.

W swej posłudze kapłańskiej ks. Antoni stworzył jeszcze jeden, najważniejszy kościół - Kościół Żywy. Kościół, w którym każdy z nas ma swoje miejsce, w którym każdy z nas otwiera swe myśli i serce na potrzeby drugiego człowieka.

Powiedział kiedyś: ,,...zostaw zmarłych na cmentarzu".

Ave! Nie zostawimy Cię na cmentarzu, pozostaniesz w naszych myślach, sercach i modlitwach. W naszej pamięci żyjesz nadal. „ Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie"