Tolerancja - matka głupich...?

Tolerancja, termin tak modny w ostatnich latach, tak eksploatowany, tak zużyty. Co oznacza? Może przez to, że bezwzględnie wykorzystywany? Aż do granic zdrowego rozsądku. Wyraz "tolerancja" pochodzi od łacińskiego "tolerare", określa zjawisko polegające na znoszeniu, wytrzymywaniu, cierpliwości i wyrozumiałości dla tego, co odmienne. Czy dzisiejszy świat żyje tolerancją, która niweczy bariery, łączy ludzi? Czy tolerancja we współczesnym wydaniu jest mostem wiodącym ponad wzburzonym morzem ksenofobii, do świata odmienności, a nawet ułomności? Czy tolerancja mierzona jest czasem potrzebnym do nabycia wyrozumiałości i zrozumienia?

Dzisiejsze rozumienie tolerancji

Obecnie wszystko to, czym jest pojęcie tolerancji, bywa kluczem do akceptacji odmienności rasowej, religijnej, kulturowej, ale bywa również wytrychem torującym drogę do eutanazji, aborcji, propagowania odmienności seksualnych. Tolerancja bywa również ucieczką od przymusu. Bo normy etyczne, Dekalog jest trudny do udźwignięcia i nie da się "na luzie" podążać do świętości.

Czy muszę tolerować każdy pogląd polityczny? Wszystkie preferencje seksualne? Wszelkie normy kulturowe? Pytania takie - w początkach III tysiąclecia - zadają na forum Fundacji Kultury Chrześcijańskiej "Znak" bardzo młodzi ludzie. Paradoksalnie są to trudne pytania i odpowiedź na nie nie jest ani prosta, ani oczywista. Czy można bowiem tolerować jedno, nie tolerując drugiego i pozostać człowiekiem tolerancyjnym? A może wystarczy być tolerancyjnym tylko troszkę, częściowo? Jeżeli nie jestem tolerancyjny, to czy nie tracę kawałka swego człowieczeństwa?

Bilet wstępu do świata grzechu

Może na początku tych wszystkich rozważań, jako chrześcijanin i dziecko Boże, powinienem zadać sobie pytanie: Czy mój Stwórca - Bóg Ojciec jest tolerancyjny? Czy Dekalog dany ludzkości przez Mojżeszowe ręce, w ramach Przymierza, przyjaźni Bożej, to przejaw tolerancji czy przymusu? A może to Boże laboratorium, w którym sprawdzana jest nasza wolność? Dziesięć Przykazań Bożych skrywa tajemnicę miłości i w żadnym przypadku nie jest przejawem ani przymusu, ani tolerancji. Przykazania Boże to brak tolerancji dla bezbożnictwa, mordów, złodziejstwa, rozpusty, nieposzanowania drugiego człowieka, wiarołomstwa, kłamstwa. Tymczasem tolerancja zbyt często jest biletem wstępu do ziemskiego "przedpiekła", do świata grzechu, świata bez Boga. Bóg nie jest tolerancyjny, ale bezgranicznie cierpliwy, łaskawy - jak miłość. bo sam jest Miłością!

Tolerancja czy głupota

Tolerancja w dzisiejszym rozumieniu tego słowa to kameleon, który zmienia swe oblicze w zależności od zaistniałej sytuacji. Skoro mamy tolerować pewne formy unicestwiania, nazywane aborcją i eutanazją, to również powinniśmy tolerować śmierć w metrze czy biurowcu, jako następstwo eksplozji materiału wybuchowego umieszczonego przez kogoś odmiennego rasowo, kulturalnie i religijnie - kogoś, kto uważa, że jego wiara czy jego przepisy państwowe, czy plemienne pozwalają mu na to, by decydować o tym, kto ma żyć, a kto ma umrzeć. Tymczasem wszystkie religie monoteistyczne: judaizm, chrześcijaństwo, islam czy grupa indyjskich wyznań, jak sikkizm, rastafari, babizm, bahaizm, zaratusztrianizm, są filarami, na których wspiera się religijny świat wyznający wiarę w jednego Boga. Jedyny i wspólny dla wszystkich wyznań monoteistycznych Bóg, przez żadną ze swych ksiąg objawionych, jak Stary i Nowy Testament, Koran, nie nakazuje: zabijaj!