Zaczęliśmy od stawiania szopek

– Chciałabym zapytać o ks. Jerzego Popiełuszkę. On zapłacił najwyższą cenę za wierność sumieniu. Cenę życia. Jakie przesłanie dla nas z tej śmierci wynika? Ona przecież nie może pójść na marne. Musi czemuś służyć. Ksiądz Arcybiskup znał ks. Jerzego...

– Ona nie idzie na marne. To jest właśnie ta cena, którą trzeba nieraz zapłacić za wierność zasadom, w które się wierzy. I ja byłem niedaleko tej drogi. To, że stało się ze mną inaczej, to zupełnie inna sprawa. Ks. Jerzy przyjeżdżał do mnie. Radził się, bo z jednej strony był atakowany przez władze, a z drugiej – nie wszyscy ludzie Kościoła dobrze go rozumieli. Niektórzy zarzucali mu ambicje osobiste i to, że chce być sławny. Przyjeżdżał do mnie na rozmowy. Pokazywał swoje teksty. Po procesie napisałem do jego proboszcza list o tych spotkaniach, informując, jakie odniosłem wrażenie, co mówił, jak go oceniam. To był człowiek już bardzo dojrzały. Pełen odpowiedzialności. Ludzie się z nim związali, obdarzyli zaufaniem i on im ufał, dlatego nie chciał ich porzucić. Był pełen najczystszych intencji. O żadnej chęci kariery mowy być nie mogło.

– Ksiądz Arcybiskup powiedział, że zaraz po Bogu najważniejsza jest dla niego Ojczyzna. Ale polski patriotyzm jest dzisiaj w niektórych mediach wyśmiewany. Przeczytałam nawet w wysokonakładowym dzienniku, że jest on w zjednoczonej Europie niepotrzebny i że nasz XIX-wieczny patriotyzm prowadzi do nacjonalizmu, a nawet do antysemityzmu. Co Ksiądz Arcybiskup na to?

– Nie, nie prowadzi. Prawdziwego patriotyzmu potrzebuje każdy naród, potrzebuje cały świat, cała ludzkość. Bo każdy naród poprzez swoją duchowość, swoją kulturę wzbogaca kulturę ogólnoludzką. Natomiast są ludzie, którzy nie mają korzeni – kosmopolici. Oni bardzo często myślą kategoriami czysto materialistycznymi. Prawdziwy patriotyzm jest wielką wartością.