Rodzic - nadopiekuńczy czy beztroski?

Gdzie leży granica między dobrą i pożądaną troską o dobro dziecka, a nadopiekuńczością? Często trudno to określić. Przewodnik Katolicki, 30 sierpnia 2009



Zadania dostosowane do wieku

Półtoraroczne dziecko potrafi, kierowane słownie przez rodziców, odłożyć zabawki do ich „domków" (stałych miejsc składowania) – po jednej zabawce naraz – np. misia do kosza, samochodzik na nisko umieszczoną półeczkę itp. Samodzielnie pije z kubeczka i je łyżeczką.
Dwulatek potrafi posegregować zabawki i odłożyć na miejsce. Potrzebuje pomocy przy ubieraniu, rozbieraniu, jednak zaczyna rozumieć, w jakiej kolejności się ubieramy (np. najpierw majtki potem spodenki itp.).

Przedszkolak potrafi pościelić łóżko, wrzucić brudne ubranko do odpowiedniego pojemnika, odstawić zabawki, książki, naczynia na miejsce, opróżnić zmywarkę, podlać kwiatki małą konewką, nasypać pokarm zwierzątku domowemu. Samodzielnie zakłada kurtkę, czapeczkę i buciki (niekoniecznie umie wiązać sznurowadła). Potrafi samodzielnie rozebrać się (3 lata) i ubrać w przygotowane wcześniej ubranie (4 lata).

Dziecko szkolne potrafi zadbać o następujące sprawy: przygotować wieczorem ubranie na następny dzień i spakować tornister, zapisywać w kalendarzu terminy wykonania zadań domowych i trzymać się tych ustaleń. Potrafi wykonywać zadania domowe jak zamiatanie, mycie podłóg, zmiana ściółki zwierzątku domowemu (np. chomikowi) itp.

Bogna Białecka – psycholog


*****


ANKIETA

Czy jesteś rodzicem nadopiekuńczym?

Zastanów się nad następującymi pytaniami:
Odpowiedzi:
A Zgadzam się całkowicie
B Zgadzam się
C To zależy (od wieku dziecka, jego stopnia sprawności, sąsiedztwa itp.)
D Nie zgadzam się
E Całkowicie się nie zgadzam

Świat nie jest tak bezpieczny, jak wtedy, gdy byłam mała (byłem mały).
A B C D E

Ufam dziecku, że przestrzega ustalonych zasad bezpieczeństwa.
A B C D E

Kiedy moje dziecko nie jest ze mną, martwię się o jego bezpieczeństwo.
A B C D E

W parku pozwalam dziecku bawić się jak chce, ufając, że plac zabaw spełnia wymagania bezpieczeństwa.
A B C D E

Uważam, że najlepszym sposobem nauczenia dziecka rozwagi jest opowiadanie mu historii o tragicznych konsekwencjach nieodpowiedzialnego zachowania.
A B C D E

Uważam, że najlepszym sposobem nauczenia dziecka rozwagi jest pozwolić dziecku na wejście w niebezpieczne sytuacje.
A B C D E

Staram się wiedzieć o wszystkim co się dzieje w życiu mojego dziecka.
A B C D E

Pozwalam dziecku robić to, co robią jego koledzy. Jeśli ich rodzice uważają, że to bezpieczne, nie oponuję.
A B C D E

Uważam, że dziecko nie może zostawać samo w domu.
A B C D E

Dzieci potrzebują być dziećmi. Instynktownie wiedzą, co jest bezpieczne, a co nie.
A B C D E





«« | « | 1 | 2 | 3 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Pobieranie... Pobieranie...