Teraz w końcu mam czas

Wykonując swoją pracę zawodową, nie zawsze robimy to, co lubimy. Często zdarza się, że dopiero po przejściu na emeryturę możemy zająć się tym, co sprawia nam przyjemność. – Jestem na emeryturze od trzech lat i mam wreszcie dużo wolnego czasu, który postanowiłam spożytkować na rozwinięcie swoich pasji – mówi pani Maria. − Szkoda mi tych emerytów, którzy się nudzą. To by znaczyło, że nic ich nie interesuje – dodaje.

W jesieni życia warto poszukać ciekawych form spędzania wolnego czasu, tym bardziej że nie muszą one wiązać się z dużymi nakładami finansowymi. Wprost przeciwnie, istnieje wiele propozycji dostosowanych do możliwości portfela emeryta.

Poznaj swoje miasto

− Zawsze interesowało mnie to, jak wyglądało kiedyś życie w Poznaniu. W tym mieście się wychowałam i czułam niedosyt, że zbyt mało o nim wiem – opowiada pani Elżbieta. – Dlatego, gdy tylko przeszłam na emeryturę, zapisałam się na kilkumiesięczny kurs dla przewodników turystycznych prowadzony przez Koło Przewodników PTTK im. Marcelego Mottego – wyjaśnia. Po jego zakończeniu pani Elżbieta została członkiem koła i każdego roku, od października do maja, bierze udział w cotygodniowych szkoleniach. − To bardzo ciekawe spotkania.

Zapraszane są na nie różne interesujące osoby, które dzielą się swoją bogatą wiedzą i opowiadają o swoich pasjach – dodaje. Pani Elżbieta oprowadza też turystów po poznańskich zabytkach i stara się dużo czytać o dawnym Poznaniu, wciąż odkrywając jego tajemnice. – Jedną z inicjatyw naszego koła są „Przechadzki po Poznaniu”. Mogą uczestniczyć w nich wszyscy, którzy chcą odwiedzić razem z przewodnikiem różne ciekawe, niekiedy mniej znane miejsca Poznania. To bardzo interesująca forma spędzenia czasu – przekonuje pani Elżbieta.

Ruszaj się z kijami

Pani Barbara i pan Franciszek są małżeństwem od trzydziestu ośmiu lat. Od zawsze lubili wspólne spacery, ale odkąd oboje przebywają na emeryturze, spacerują godzinami. – Tylko najgorsza pogoda jest w stanie nas powstrzymać od wyjścia z domu – mówi pani Barbara. – Mieszkamy na obrzeżach Torunia, mamy blisko do lasu, nad Wisłę. Chodzimy więc na długie spacery dla przyjemności, ale też żeby zadbać o nasze zdrowie – dodaje.

Takich pasjonatów pobytu na świeżym powietrzu można spotkać wielu, szczególnie w parkach czy lasach. Niektórzy nie tylko spacerują, ale także maszerują z użyciem kijów przypominających kije narciarskie, które można już kupić w wielu sklepach. Ta prosta forma ruchu nazywana nordic walking staje się w naszym kraju coraz bardziej popularna.

Przeznaczona jest ona dla osób w każdym wieku i daje dużo większe efekty niż normalny spacer. − Nordic walking uprawiam od dawna i wszystkich do tego namawiam – opowiada pani Anna. – Zachęciłam też moją 76-letnią mamę, która cierpi na chorobę Parkinsona. Już po kilku tygodniach codziennego chodzenia z kijami poczuła się o wiele lepiej i poprawiły się jej wyniki badań. Znajomi także spostrzegli, że promienieje – dzieli się swoją radością pani Anna. Nordic walking świetnie uprawia się w grupie, to także okazja do nawiązania znajomości i miłych pogawędek na łonie natury.