Droga krzyżowa Pana Jezusa

Niech się w męce Twojej zmieści
Serce me pełne boleści,
Panie Jezu, drogi mój.

Daj mi, proszę, Panie Jezu, łaskę towarzyszenia Tobie na Twej drodze krzyżowej, która doprowadziła Cię do śmierci za nasze grzechy. Daj nam, o Zbawco, tę łaskę, abyśmy prawdziwie żyli tak, jak Bóg chce. Ty, który pokonałeś Zło, świat, ciało i śmierć, przyjmij moje intencje …, które Ci polecam na Twej drodze.

1. Skazany

Prawdziwe Słowo Boże Wcielone poddaje się fałszywemu sądowi człowieka nad Bogiem, nad Stwórcą, który wydał się ludziom z miłości całkowicie i bezwarunkowo. Człowiek, wydając śmiertelny wyrok na Boga, osądza tym samym samego siebie.

Piłat wieści śmierć okrutną,
Drży mój Jezus z twarzą smutną,
Na ostatni idzie znój.

2. Bierze krzyż

Na ludzką potęgę i wymiar sprawiedliwości jakże często wpływa Zły, dlatego tyle niebezpieczeństw jest w bezbożnej władzy. Haniebne narzędzie, okrutny wyraz mocy władcy, staje wobec pokory Chrystusa; i tak krzyż przemienia się stopniowo jakby w berło: Królestwa Bożego miłosierdzia, przebaczenia grzechów, zwycięstwa nad śmiercią i pojednania.

Jezu biczem wysmagany,
Kto opatrzy Twoje rany,
Ty zaś krzyż podnosisz swój.

3. Pierwszy upadek

Upadek Pana Jezusa ukazuje realny ciężar grzechu, który tak przytłacza sobą wcielonego Boga. Grzesznik chce, aby to Bóg upadł; Bóg zaś chce, aby człowiek podniósł się z upadku w grzech i żył.

Nie starczyło Ci już siły,
Chcąc krzyż dźwignąć, Jezu miły,
W grzechów mych upadasz gnój.

4. Spotkanie z Matką

Na drodze krzyżowej, obok okrutnego zła i krzywdy, dochodzi do spotkania dobroci Syna Bożego ze świętością człowieczeństwa Bożej Matki, w całym Ich wewnętrznym i zewnętrznym bólu przepełnionym ofiarną miłością.

Widzisz Matkę na swej drodze,
Która z Tobą cierpi srodze,
Dajesz Jej miłości zdrój.

5. Pomocnik z Cyreny

Czasem Bóg tak daje, że dźwigamy cudze krzyże. W ten sposób choć trochę możemy doświadczyć smaku krzyża Pana Jezusa i choć trochę odczuć, jaki jest on gorzki. Możemy tak, lepiej niż o własnych siłach, poznać miłość Boga, czym ona w istocie jest, mimo naszej bezradności i niechęci.

Krzyż dźwigając, co tak boli,
Cyrenejczyk, mimo woli,
Twój wspomaga ze Złem bój.

6. Weronika od Twarzy

Terror nienawiści jest bezradny wobec tych, którzy prawdziwie miłują. Oni mają swoje sposoby docierania do Tego, którego kochają. Faryzeusze i urzędnicy z grzesznych układów w ogóle nie dostrzegają miłości, nie wiedzą, na czym ona polega, nie mają jej w swych kodeksach, którymi tak się szczycą.

Weronika chustę daje,
W darze Twoją Twarz dostaje,
Serce me, jej miłość czuj.

7. Drugi upadek

Oto do czego prowadzi grzech ludzkości: jak upadek wobec początków życia, tak upadek w dojrzałości, i nie skończy się na upadku wobec starości. Na różne sposoby Chrystus jest przewracany, przed wiekami i dziś: na naszych oczach, przez nas.

Ciężar krzyża Ciebie gniecie,
Leżysz, Jezu, w podłym świecie,
Czujesz moich grzechów rój.