Najdłuższa w Polsce

Wyszła z Helu, można rzec – z „początku” Polski. XXXI Piesza Pielgrzymka Kaszubska na Jasną Górę rozpoczęła się

25 lipca br. Po pokonaniu 38 km pątnicy nawiedzili sanktuarium Królowej Polskiego Morza w Swarzewie. Ale zanim dotarli do Pani Jasnogórskiej, byli w drugim kaszubskim sanktuarium maryjnym – w Sianowie k. Kartuz – u Królowej Kaszub i zarazem Patronki szczęśliwych małżeństw, u Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Toruniu, a także w sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej. Modlili się również w lasach Piaśnicy nad grobami pomordowanych tam rodaków, rozważając Drogę Krzyżową. Atutem pielgrzymki z Kaszub jest jej kaszubski charakter: flagi, koszulki, transparenty, znaczki oraz Liturgia Słowa – wszystko w języku kaszubskim.

– Kaszubi są najliczniejszą grupą etniczną w Polsce. Mają specyficzny charakter duchowy i swoistą pobożność – zauważa ks. Jan Perszon, główny kierownik pielgrzymki, profesor i dziekan WT UMK w Toruniu. – Wyrasta ona z historycznie uwarunkowanej więzi z Kościołem, który przez długi czas zaborów skutecznie bronił religijnej (a także narodowej) tożsamości autochtonicznej ludności Pomorza. Kultywując tradycje ojców, współcześni pielgrzymi kaszubscy podejmują je w „nowoczesny” sposób. Stąd w podejściu do religijnego „czynu”, jakim jest pielgrzymowanie, widać zmiany, po części uwarunkowane transformacją kulturową współczesnego społeczeństwa. Istotną rolę w atrakcyjności „Kaszubskiej” odgrywa fakt, że stawia ona uczestnikom wysokie wymagania: dyscyplina, zmęczenie długim marszem, spora porcja ćwiczeń duchowych i nabożeństw – zaznacza ks. Jan Perszon. – Rodzinny charakter pielgrzymki podtrzymują gremialnie uczęszczane spotkania w ciągu roku: u Królowej Polskiego Morza na wrześniowym odpuście, grudniowe spotkanie opłatkowe (3. niedziela Adwentu, od 2001 r. w Pucku), spotkanie wielkanocne (3. niedziela wielkanocna) i świętojańskie (w 3. lub 4. niedzielę czerwca w Mechowie).

Główny kierownik pielgrzymki podkreśla, że od kilkunastu lat jest tradycją, iż w „Kaszubskiej” na pierwszym odcinku drogi śpiewa się Godzinki, po nich zaś jest „szkoła modlitwy”. Istotą pielgrzymowania jest „reguła dnia”, czyli codzienny rytm modlitw i ćwiczeń duchowych, które stanowią rdzeń wspólnego wzrastania w Chrystusie. Każdy dzień zaczyna się Eucharystią sprawowaną w miejscowym kościele.

Po wyruszeniu odmawia się „Anioł Pański” i modlitwy poranne, Godzinki ze „szkołą modlitwy”. Po pierwszym postoju przychodzi czas na konferencję i śpiewany Różaniec, o ile wystarczy czasu. Po przerwie obiadowej „idą”: śpiewana Koronka do Miłosierdzia Bożego (zwykle z litanią) oraz nabożeństwa przypadające na konkretne dni tygodnia i miesiąca. Wieczorem pielgrzymi gromadzą się w kościele o godz. 21 na Apelu Jasnogórskim. W środy i soboty odprawia się Nowennę do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, podczas której odczytywane są karteczki z intencjami pielgrzymów. We wtorki i piątki jest celebrowana Droga Krzyżowa. Każdy pielgrzymkowy czwartek ma charakter powołaniowy; odprawia się też modlitwy związane z pierwszymi czwartkiem, piątkiem i sobotą sierpnia.

Piesza Pielgrzymka Kaszubska na Jasną Górę idzie już po raz 31. (Ale o Kaszubach pielgrzymujących na Jasną Górę w XV wieku wspomina już historyk Jan Długosz). Po raz pierwszy wyruszyła ze Swarzewa 25 lipca 1982 r. Założycielem pielgrzymki był ks. kan. Zygmunt Trella, proboszcz z Mechowa w powiecie puckim, który powziął decyzję o zorganizowaniu Pielgrzymki Kaszubskiej ze Swarzewa na Jasną Górę jako dziękczynienie za 600-lecie Cudownej Ikony Jasnogórskiej. Pomysł samodzielnej pielgrzymki podsunęli mu pielgrzymi z Wejherowa. W 1991 r. ks. Trella szedł w pielgrzymce po raz ostatni. Kolejnymi przewodnikami pielgrzymki byli: ks. Piotr Bonin, ks. Piotr Zaremba, ks. Grzegorz Kuzborski. Obecny kierownik pielgrzymki – ks. Jan Perszon pełnił przez kilkanaście lat funkcję jej ojca duchownego, od 2001 r. jest nim ks. Jan Plottke, proboszcz parafii pw. św. Michała Archanioła w Starzynie. Od roku 1992 Kaszubi wędrują na Jasną Górę w ramach archidiecezji gdańskiej.

W roku Wielkiego Jubileuszu 2000 Pielgrzymka Kaszubska wyruszyła po raz pierwszy z Helu, by w ten „symboliczny sposób połączyć «morskie Kresy Rzeczypospolitej» z Jasną Górą”. Za sprawą 25-lecia obchodów pielgrzymka stała się sławna, bowiem w 2006 r. Kaszubi powędrowali aż do krzyża na Giewoncie. Trasa trwała 26 dni i liczyła ok. 930 km. Pielgrzymkowy jubileusz zbiegł się z 50. rocznicą działania Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, na Jasnej Górze odbyły się więc wspólne uroczystości dziękczynne.

W ubiegłym roku – z okazji 30-lecia pielgrzymki – postanowiono przejść drogę z Helu i Swarzewa na Jasną Górę, a następnie do Lewoczy – do narodowego sanktuarium Słowaków. W sumie 29 dni wędrówki i ok. 1040 km marszu. Pomysł podsunął w 2006 r. ówczesny kustosz sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach – ks. Mirosław Drozdek SAC. Istotnym motywem tego wędrowania było dziękczynienie Bogu za dzieło i beatyfikację Jana Pawła II. Pątnikom podczas jubileuszowej pielgrzymki towarzyszyły relikwie Błogosławionego wypożyczone z parafii pw. Matki Bożej Różańcowej w Luzinie. Pielgrzymów wspierali dobroczyńcy – miasta: Jastarnia, Rumia, Reda, Wejherowo, Władysławowo; powiaty: pucki i wejherowski; gminy: Linia, Luzino, Puck, Szemud, Wejherowo; Zarząd Główny Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego; Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego; firmy: Fiat Auto-Mobil z Wejherowa i Wakoz z Luzina. W XXX Pieszej Pielgrzymce Kaszubskiej wzięło udział ponad 500 osób.