Na Edmundowym szlaku

Przewodnik Katolicki 26/2014 Przewodnik Katolicki 26/2014

Odwiedzając rozmaite miejsca, zapewne niejednokrotnie zdarzało nam się chodzić tymi samymi ścieżkami, które niegdyś przemierzali święci. Często może nawet nie zdawaliśmy sobie z tego sprawy. Tym razem zapraszamy do w pełni świadomej wędrówki po Wielkopolsce śladami bł. Edmunda Bojanowskiego.

 

Pokoik na piętrze

Ostatnia stacja naszego pielgrzymowania to Górka Duchowna (jadąc z Gostynia na Leszno, po jakichś
20 km skręcamy w prawo na Osieczną, a dalej na Lipno). To również ostatni dom, w którym mieszkał Bojanowski. Po tym jak rodzinny majątek został sprzedany w drodze przymusowej licytacji, przygarnął Edmunda jego przyjaciel ks. Stanisław Gieburowski. Udostępnił mu pokoik na piętrze plebanii, skąd miał on widok wprost na góreckie sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia. W tym też pokoiku, udostępnionym pielgrzymom, odszedł do Pana w otoczeniu swoich sióstr, którym w ostatnich słowach zalecił raz jeszcze prostotę i przede wszystkim miłość wzajemną.

Zanim wrócimy do Lubonia, pomódlmy się w tym miejscu przed cudownym obrazem Maryi, korzystając ze słów litanii, którą przyszły błogosławiony ułożył na cześć Góreckiej Pani – „Pocieszenia naszego po Bogu największego”.           

Bł. Edmund Bojanowski urodził się 14 listopada 1814 r. w Grabonogu k. Gostynia. Będąc słabego zdrowia, musiał przerwać studia podjęte we Wrocławiu i Berlinie, a także zrezygnować z nauki w gnieźnieńskim seminarium duchownym. Zaangażował się jednak w życie społeczne i dzieła charytatywne na ziemiach objętych zaborem pruskim, aby odrodzić w Polakach polską tradycję, a przez to także ducha narodowego. Szerzył też wśród najniższych warstw społecznych oświatę i wychowanie moralne, zakładał ochronki dla sierot i dzieci ulicy, szkoląc również dziewczęta na wychowawczynie tych placówek. 3 maja 1850 r. powołał do życia Bractwo Wychowawczyń Ochronek skupiające żeński personel pracujący w ochronkach, które stanowiło zalążek Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia NMP, zatwierdzonego przez władze duchowne w 1855 r. Ostatni rok życia bł. Edmund spędził na plebanii przy sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Górce Duchownej. Tam również zmarł w opinii świętości 7 sierpnia 1871 r.

S. Regina Olbrich z gałęzi wielkopolskiej Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej

– Błogosławiony Edmund umiał stawiać jasne zasady i mądre wymagania, a przy tym poświęcał wszystkie siły i środki swoim licznym dzieciom w założonych przez siebie wiejskich ochronkach. Dzieło, które po sobie pozostawił, jest dla nas dzisiaj znakomitym przykładem tego, jakie efekty daje połączenie modlitwy z działaniem. Tym bardziej że potrafił wokół dobrych dzieł zjednoczyć wielu różnych ludzi, zachęcając ich do wspólnego wysiłku. Nasz ojciec założyciel bardzo ukochał właśnie Jaszkowo, z którego rozpoczęte przez niego dzieło promieniowało na Wielkopolskę i Polskę. Był zachwycony tym pięknym i spokojnym wiejskim zakątkiem, o czym pisał w swoich Dziennikach. Zresztą wcale mu się nie dziwię, bo do dziś zachował on swój urok i zawsze chętnie tu wracam.

Teresa Sroka, kustosz Muzeum im. bł. Edmunda Bojanowskiego w Grabonogu

– W latach 70., kiedy mój zmarły w tym roku mąż Stanisław rozpoczynał pracę w Zespole Szkół Rolniczych w Grabonogu, mało kto pamiętał tu o Edmundzie Bojanowskim. Sam odkrył tę postać i zafascynował się nią dzięki książce o nim autorstwa Amelii Szafrańskiej Surdut czy rewerenda (rewerenda, czyli dawniej sutanna – przyp. red.). Kiedy został dyrektorem szkoły, podjął decyzję o remoncie prawie doszczętnie zniszczonego drewnianego dworku Bojanowskich, który w latach 70. dwukrotnie przeznaczany był do rozbiórki. Ocalił go w ten sposób dla następnych pokoleń. Dzięki ogromnemu wysiłkowi i wsparciu ludzi dobrej woli stworzył tu na początku lat 80. muzeum etnograficzne. Temu dziełu i propagowaniu postaci Bojanowskiego poświęcił swoje życie. Zresztą w całej naszej rodzinie bł. Edmund otaczany jest wielkim kultem.

Warto wiedzieć

Przyjazd grup zorganizowanych lub osób indywidualnych w konkretne miejsca na szlaku bł. Edmunda Bojanowskiego warto zawsze wcześniej zgłosić telefonicznie.

Luboń

Sanktuarium bł. Edmunda Bojanowskiego (pl. Bojanowskiego 6). Msze św. codziennie o godz. 7.00, w niedzielę o godz. 7.30 i 15.00 oraz dodatkowo: w każdy poniedziałek o godz. 19.00 – w intencji próśb i podziękowań składanych do Opatrzności Bożej; w każdy wtorek o godz. 11.00 – za wstawiennictwem bł. Edmunda, szczególnie rodziców i dziadków modlących się za dzieci i wnuki; w ostatni wtorek miesiąca o godz. 19.00 – ku czci bł. Edmunda. Nabożeństwa (o godz. 19.00): w każdy wtorek do bł. Edmunda; każdego 25. dnia miesiąca w intencji życia, szczególnie dla małżonków i rodziców, którzy pragną mieć dziecko i tych, którzy je utracili. Ponadto w Roku bł. Edmunda w każdą II środę miesiąca o godz. 19.30 czytane są fragmenty Dzienników błogosławionego. Sanktuarium jest otwarte przez cały dzień. U sióstr służebniczek można też zgłaszać chęć przyłączenia się do pielgrzymki szlakiem bł. Edmunda Bojanowskiego www.siostry-maryi.pl; e-mail: siostrysluzebniczki.lubon@wp.pl; tel. 61 813 01 22

Jaszkowo- Opiekun byłego domu głównego zgromadzenia Ludwik Baraniak, tel. 61 282 94 63

Podrzecze - Dom sióstr służebniczek, tel. 65 572 35 52

Grabonóg - Muzeum im. bł. Edmunda Bojanowskiego, kustosz Teresa Sroka, tel. 65 573 63 54, 605 952 576

Święta Góra - Sanktuarium Matki Bożej Świętogórskiej Róży Duchownej, www.filipini.gostyn.pl; tel. 65 572 00 14 Możliwość noclegu w domu rekolekcyjnym

Górka Duchowna - Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia www.archpoznan.pl/gorkaduchowna; tel. 65 534 02 04

 

«« | « | 1 | 2 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Pobieranie... Pobieranie...