Anioła Stróża mam -nigdy nie jestem sam

By wejść w świat niewidzialny, który  stanowią też aniołowie, potrzebna jest nam wiara. Św. Jan Chryzostom powiadał: „Chcesz widzieć aniołów? Otwórz oczy wiary a zobaczysz”. Bardzo trafnie papież Jan Paweł II dostrzegł problem wiary człowieka XXI wieku w istnienie czystych duchów stworzonych przez Boga, dlatego zachęcał w swoim nauczaniu: „Trzeba, abyśmy naszą wiarę, którą stale wyznajemy słowami Credo ze Mszy świętej, stale włączali w tę prawdę o aniołach, byśmy się modlili do nich, skoro Bóg nam ich dał jako opiekunów i stróżów, żebyśmy szukali ich opieki i pomocy. Jest to szczególnie ważne dla umysłowości współczesnej, która jak gdyby «zgubiła» tę prawdę o stworzeniu niewidzialnym, o świecie czystych duchów stworzonych przez Boga. Trzeba na nowo odczytać Pismo święte, trzeba na nowo odczytać słowa samego Chrystusa, ażeby ta wiara odżyła w nas i żebyśmy również mogli łączyć się z liturgią niebiańską”.

Istnienie aniołów jest prawdą wiary. Są oni istotami osobowymi, czysto duchowymi i nieśmiertelnymi. Posiadają rozum i wolną wolę. Należą do Boga, ponieważ to On ich stworzył. Z radością służą swemu Stwórcy, jako Jego posłańcy w dziele zbawienia. Określenie „anioł” nie definiuje natury, lecz misję duchów niebieskich, ich posłannictwo. Aniołowie są „posłannikami Boga” w stosunku do stworzenia. Ich rola i różnorodność działań, które spełniali w Historii Zbawienia jest zapisana na kartach Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu. Także od pierwszych wieków chrześcijaństwa istnienie aniołów nie podlegało wątpliwościom, o czym świadczą wyznania wiary w Składzie Apostolskim Credo z Nicei i Konstantynopola (III-IV w.), jak i świadectwa wielu świętych na przestrzeni wieków.

Wiarę w szczególną obecność aniołów w życiu każdego człowieka Kościół wyraża w liturgicznym wspomnieniu Aniołów Stróżów – 2 października. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy: „Życie ludzkie od początku aż do śmierci jest otoczone opieką i wstawiennictwem aniołów. Każdy wierny ma u swego boku anioła, jako opiekuna i stróża, by prowadził go do życia” (KKK 336). Ta obecność i opieka niebieskiego towarzysza na drodze do wieczności jest przejawem Bożej Opatrzności i ogromnej miłości Boga do człowieka. Asystencja anioła nie przestaje być nigdy aktualna. Stąd zrozumiałym staje się fakt, że katechizm akcentuje potrzebę anielskiej pomocy na drodze do zbawienia. Anioł Stróż przekonuje swego podopiecznego, że na drogach codziennego życia jest w szczególny sposób chroniony i bezpieczny. Niestety często w naszym życiu zapominamy o tej prawdzie i zachowujemy się tak, jak by go nie było. A przecież on jest z nami nieustannie od naszego poczęcia w łonie matki aż do śmierci. Przez to, że Anioł Stróż jest przy nas zawsze, zna nas bardzo dobrze, zna nas lepiej niż matka, więc może nam do nieba i razem ze wszystkimi aniołami uwielbiali Boga wiecznie. Gdy jednak mimo tak czułej opieki człowiek upada, Anioł Stróż nie opuszcza go, lecz wstawia się za nami i błaga Boga o łaskę nawrócenia, bowiem Anioł Stróż niczego tak nie pragnie, jak naszego nawrócenia.

Św. Bernard, który miał szczególne nabożeństwo do Aniołów Stróżów, zachwyca się Bożym upodobaniem wobec każdego człowieka: „Przedziwnagodność i prawdziwie wielka miłość! Kto bowiem? Komu? I co? Jakie sprawy zlecił?… „Oto aniołom swoim rozkazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.” Najwyższy Majestat to zlecił, a zlecił aniołom… Czymże jesteś człowiecze?… ile to słowo wymaga od ciebie, ile pobożności, ile ufności, czci dla ich obecności, pobożności dla dobrodziejstw, ufności dla straży nad tobą… Kochajmy naszych aniołów, jako naszych współdziedziców w przyszłości, a teraz jako naszych opiekunów i stróżów, danych nam od Ojca. Przy takich stróżach czego nam się obawiać?”.

By doświadczać tej dyskretnej anielskiej obecności w naszym życiu potrzebna jest relacja. Anioł jest osobą, a to daje nam możliwość nawiązania relacji z nim. Nasza codzienna świadoma rozmowa (czy to konkretna modlitwa, czy własnymi słowami) z niebieskim przyjacielem jest otwarciem się na przyjaźń, współpracę. Anioł szanuje naszą wolę i mimo, że jest przy nas zawsze to często może mieć „skrzydła związane”, gdyż nie pozwalamy mu na działanie w naszym życiu.

Św. Jan Bosko powiada, że pragnienie Anioła Stróża, żeby nam pomagać jest o wiele większe, aniżeli my tego pragniemy.

Wielu świętych żyło w bardzo bliskiej i zażyłej relacji ze swoim aniołem, niektórzy mieli również łaskę widzenia go. Ta przyjaźń owocowała w ich życiu. Dla nas święci są świadectwem tego, jak skuteczna, a czasem niezastąpiona jest pomoc tych niebieskich towarzyszy nie tylko jeśli chodzi o sprawy duchowe, ale również codzienne, zwyczajne i ludzkie. O. Pio miał zwyczaj wysyłania swego anioła do różnych ludzi – znamy wydarzenie, w którym jeden z penitentów Ojca jechał samochodem i zasnął – kiedy się obudził, był na miejscu spotkania. Kiedy zaskoczony opowiadał o tym, o. Pio miał powiedzieć, że to właśnie jego anioł szczęśliwie doprowadził go do celu podróży. Świadectwa świętych Kościoła przekonują, że aniołowie wypełniają swoje zadania z ochotą i radością, są przyjaciółmi ludzi, ich niezawodnymi pedagogami, skutecznymi obrońcami, godnymi zaufania przewodnikami.

Przyznam, że dopiero będąc w Zgromadzeniu, pogłębiając wiedzę o aniołach, odkryłam jak wielkim skarbem i darem Bóg obdarzył każdego człowieka – posłał Swojego Anioła, by ten strzegł przed złem i prowadził do nieba. Otwierając się na relację z moim Przyjacielem doświadczam namacalnie jego troski i miłości. Pomaga mi w skupieniu na modlitwie, w pracy, w zdawaniu egzaminów, w rozmowie z ludźmi, w załatwianiu spraw, w odnajdywaniu odpowiedzi na trudne pytania, budzenia rano bym nie zaspała, w szukaniu miejsca na parkingu, a nawet podstawieniu pociągu czy zatrzymaniu autobusu, bym zdążyła na czas. Pomysłowość i potęga działania mojego anioła ciągle mnie zaskakują i napełniają serce wdzięcznością Bogu za tak wspaniałego wiernego przyjaciela. Jesteśmy zaproszeni przez Kościół do wdzięczności i czci wobec naszych niebieskich opiekunów: „Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy Tobie Ojcze święty, zawsze składali dziękczynienie, i abyśmy głosili Twoją chwałę, która jaśnieje w Aniołach i Archaniołach. Gdy oddajemy cześć stworzonym przez Ciebie Aniołom, wysławiamy Twoją doskonałość i potęgę…” (Prefacja z wspomnienia Aniołów Stróżów). Ta cześć wyraża się przede wszystkim w zaufaniu Opatrzności Bożej, a także w łączeniu się z aniołami w oddawaniu chwały Bogu i naśladowaniu ich w służbie człowiekowi.

By zaprzyjaźnić się ze swoim Aniołem Stróżem, trzeba najpierw go poznać, więcej o nim się dowiedzieć, zachwycić się nim. Pomocą w odkrywaniu tej wspaniałej przyjaźni służą Siostry od Aniołów prowadząc rekolekcje anielskie „Weekend z aniołami o aniołach” dla młodzieży, dorosłych i rodzin. Szczegóły na stronie: www.siostryodaniolow.pl

Niech przeżywanie wspomnienia Aniołów Stróżów 2 października będzie dla każdego Czytelnika doświadczeniem początku przygody przyjaźni ze swoim Aniołem Stróżem.

Jest przepiękna modlitwa – Koronka do Aniołów Stróżów, która ma charakter teocentryczny, umieszcza bowiem w centrum Boga, obecnego w Aniołach. Kiedy oni widzą, że wysławiamy Boga, który jest w nich, wtedy w kornym akcie wstawiają się za nami do Pana i zanoszą przed Jego tron nasze modlitwy, jak to ukazuje Księga Apokalipsy (zob. Ap 8,3-4). Tekst tej koronki otrzymał od Pana Jezusa jeden z czcicieli św. Michała Archanioła całkiem niedawno, bo w 1995 roku, wraz z obietnicą: „Tym, którzy z wiarą i czcią będą pozdrawiać Aniołów Stróżów wszystkich ludzi przez odmawianie tej koronki, uwielbiając Boga obecnego w nich – obiecuję rozlać szczególny pokój w ich kontaktach z ludźmi oraz posyłać Aniołów, moje ukochane dzieci Nieba, aby ich aby ich oświecali, prowadzili do zbawienia i strzegli przed atakami złych duchów”.

Koronka do Aniołów Stróżów do prywatnego odmawiania na różańcu

Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu, Panie, pospiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu...

na dużych ziarenkach:

- Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu  - w Aniołach Stróżach wszystkich ludzi świata.

na małych ziarenkach:

- Bądź uwielbiony, Boże - w Aniołach Stróżach wszystkich ludzi świata.

na zakończenie 3 razy:

Dla wstawiennictwa Aniołów Stróżów wszystkich ludzi świata, Panie nieba i ziemi, ulituj sie nad nami i ulituj sie nad światem.