Sprawiedliwość – szczyt nie do zdobycia

Oprócz dawnych przyzwyczajeń, przez które oszukujemy państwo, jaskrawym przykładem niesprawiedliwości jest swoista mentalność roszczeniowa wielu środowisk.

A mnie się należy

Nikt nie ma wątpliwości co do dobrodziejstw wiązanych z pracą rolnika czy górnika. Otwartym pytaniem pozostaje jednak kwestia ujemnego bilansu, który wynika z dopłacania do KRUS-u czy wcześniejszych emerytur. Największą chyba pomyłką w myśleniu o sprawiedliwości jest pojęcie równości, które jak trup przeszłości nie tylko straszy, ale wręcz zatruwa chrześcijańskie i zdroworozsądkowe myślenie. Czy z faktu, że w porządku godności sprzątaczka jest równa dyrektorowi, można wydedukować, iż oboje powinni zarabiać tyle samo?

Jak zatem skomentować podejście niektórych central związkowych, które aż kipią od populizmu, nie rozumiejąc, że ich rolą jest współzarządzanie przedsiębiorstwem? A tego nie da się przecież robić bez współodpowiedzialności. Jeśli więc niektórzy podcinają gałąź, na której siedzą wraz z innymi pracownikami firmy, są jak rak wyhodowany na zdrowej tkance, by nią zawładnąć i zniszczyć.

Temida jest ślepa

Cnota sprawiedliwości zawsze była i pozostanie szczytem nie do zdobycia. Dla komunistów takim rajem miał być doskonały system, w którym każdemu dawałoby się według potrzeb. Dla chrześcijan królestwo Boże to ta rzeczywistość, w której można się będzie cieszyć sprawiedliwością bez granic. Mglistość sprawiedliwości wynika z bardzo wielu uwarunkowań. Z jednej strony towarzyszą nam ciągle konsekwencje grzechu pierworodnego, które skuteczniej predysponują do nieuczciwości niż do cnoty.

Z drugiej strony, nawet przy najlepszych intencjach, trudno wyliczyć wartość amputowanej kończyny, by wypłacić adekwatne odszkodowanie, czy wartość zdobytej umiejętności, by sprawiedliwie zapłacić za wykonaną pracę. Z oczywistych względów nie zrobi tego za nas żadne prawo. Bogini sprawiedliwości – Temida pokazywana jest często z opaską na oczach, co ma oznaczać jej bezstronność, nieoglądanie się na takie czy inne względy. Temida jest jednak ślepa także z innego powodu: żadna ustawa, sankcja czy regulamin nie są w stanie zrobić za nas tego, co może zrobić ukształtowane po chrześcijańsku sumienie. To w ludzkim sercu musi być odpowiednia miara, dzięki której choć może ciągle nie staniemy się sprawiedliwi bez najmniejszej rysy, to jednak znacznie zbliżymy się do tej cnoty.

Adwentowy rachunek sumienia
Sprawdzian z cnoty sprawiedliwości

1. Czy jestem uczciwym pracownikiem i pracodawcą?
2. Czy sprawiedliwie wynagradzam pracowników firmy?
3. Czy uczciwie płacę podatki?
4. Czy kasuję bilety za przejazd komunikacją miejską?
5. Czy płacę abonament radiowo-telewizyjny?