Katecheza a kultura

W wyniku postępu naukowo-technicznego zmienia się również mentalność religijna dzisiejszych ludzi. Zanika przede wszystkim magiczne pojmowanie przyrody. Obecnie człowiek sam wytwarza dobra, których dawniej oczekiwał od sił wyższych. W tej sytuacji z jednej strony dokonuje się oczyszczenie przekonań religijnych z elementów magicznych i człowiek pogłębia osobowy kontakt z Bogiem oparty na miłości oraz świadomie kształtuje swoje życie w perspektywie eschatologicznej, z drugiej zaś strony stawia się postulat naukowego poglądu na świat, wykluczającego wszelką religię. Z tego też powodu wielu ludzi odrzuca religię w imię nauki w przekonaniu, że nauka jest w stanie odpowiedzieć na wszystkie pytania nurtujące człowieka.

W wyniku przemian społecznych, jakie dokonują się w ostatnim czasie, dominującym typem kultury współczesnej stała się tzw. kultura masowa. Zasadniczą cechą owej kultury jest demokratyzacja, dzięki czemu zostaje zmniejszona dysproporcja w korzystaniu z dóbr kulturalnych między elitą a masami.
Ze względu na wielorakie niebezpieczeństwa zagrażające współczesnemu światu palącym problemem staje się właściwy rozwój dzisiejszej kultury, aby była ona w stanie stworzyć odpowiednie warunki dla integralnego rozwoju każdego człowieka. W związku z tym pojawiają się ważne do realizacji następujące postulaty:

– w miarę jak człowiek współczesny coraz mniej wysiłku wkłada w wytwarzanie dóbr materialnych, powinien coraz więcej czasu poświęcać na rozwój kultury moralnej i religijnej;
– aktualne przemiany zachodzące w duszpasterskiej posłudze Kościoła winny doprowadzić do tego, by parafia przestała być „stacją obsługi religijnej”, a stała się wspólnotą realizującą wartości ewangeliczne, miejscem autentycznego dojrzewania w człowieczeństwie, pośrednikiem w nawiązywaniu kontaktów międzyosobowych;
– chrześcijanie winni w sposób bardziej zdecydowany postępować śladami Chrystusa, zwracając szczególną uwagę na ubóstwo, łagodność, konsekwentne przeciwstawianie się „mocom ciemności”, miłość aż do całkowitego oddania siebie dla dobra bliźnich;
– mając świadomość zagrożeń, jakie wynikają z kształtu współczesnej kultury, ludzkość winna uczyć się stawiania czoła przeciwnościom życiowym i przezwyciężania własnych słabości, aby w każdej sytuacji mogła okazać wierność temu, co uważa za słuszne.