Wychowanie do życia w rodzinie - ważna dziedzina

Obecna koncepcja wychowania do życia w rodzinie zasługuje na szczególne umocnienie w systemie edukacyjnym także ze względu na rozluźnienie i uprzedmiotowienie więzi rodzinnych, wzajemną obojętność członków rodziny wobec siebie, albo wręcz wrogość i nienawiść, dezintegrację w sferze kontaktów interpersonalnych, zwłaszcza między rodzicami a dzieckiem, zanik więzi i komunikacji w systemie tzw. rodziny wielopokoleniowej, osamotnienie w rodzinie, laicyzację obyczajową przekreślającą wartości moralne. Pojawiają się one najczęściej w wyniku małej dbałości rodziny o budowanie systemu wartości poszczególnych członków, wspólne spędzanie czasu wolnego, otwartość i dialog na tematy dotyczące codziennych spraw, budowanie autorytetu przez rodziców i właściwe rozwiązywanie sytuacji konfliktowych w rodzinie. Przyczynia się do tego także zawieranie małżeństw przez osoby niedojrzałe emocjonalnie i społecznie, patologie i dewiacje w życiu rodzinnym.

Procesy transformacyjne, zmieniające się warunki społeczno-ekonomiczne i kulturowe wymagają od rodziny wewnętrznych i zewnętrznych przeobrażeń. Gdy w rodzinie jest silny, spójny i odpowiedni system moralny, dzieci wzrastają w świecie wartości, w którym dominuje dobro, miłość, zaufanie, lojalność, szacunek i godność; gdy rodzice dbają o prawidłowe relacje i dialog z dziećmi, gdy uczą krytycyzmu wobec świata mediów i przejawiają prawidłowe postawy wychowawcze, wiele z powyższych zjawisk nie będzie miało miejsca. Spójna koncepcja obecnego modelu wychowania do życia w rodzinie daje szanse na stworzenie azylu bezpieczeństwa chroniącego przed negatywnym wpływem wielu zjawisk społecznych, jakim będzie tworzona przez uczestniczącą w tych zajęciach młodzież własna, założona w przyszłości rodzina.