W dziejach Kościoła było dużo dziewic konsekrowanych – mówi pionierka tej formy życia w Polsce s. mgr Zofia Prochownik ze Skawiny – niektóre nawet konsekrowali papieże i kardynałowie. Przewodnik katolicki, 4 lutego 2007
Czystość Bogu, modlitwa brewiarzowa i Komunia św.
Do codziennych obowiązków dziewicy należy modlitwa brewiarzowa i przyjmowanie Komunii św. Dziewice konsekrowane ślubują Bogu czystość i pragną przeżywać ją we wspólnocie Kościoła, ale ich praca zawodowa i społeczna nie musi być bezpośrednio związana z działalnością duszpasterską.
Cechą wyróżniającą dziewice jest to, że choć mogą się zrzeszać, najczęściej prowadzą samotny tryb życia. Odbywają spotkania z biskupem lub moderatorem diecezjalnym, a od kilku lat uczestniczą również w zjazdach organizowanych dla nich na Jasnej Górze.
Życie dziewicy wymaga samodyscypliny. Każda z nich sama musi czuwać nad swoim życiem duchowym, dbać o wyznaczony rytm życia i modlitwy oraz wypełniać zobowiązania zawarte w przyjętej regule życia.
Welon, wieniec, obrączka i brewiarz
Niedawno w Nysie, w kaplicy Sióstr Służebnic Ducha Świętego od Wieczystej Adoracji, została odprawiona Msza św., w połączeniu z „Ordo Consecrationis Virginum”, przez Pawła Stobrawę, biskupa pomocniczego diecezji opolskiej. ks. Podczas Eucharystii do grona polskich dziewic konsekrowanych została włączona Maria Gabriela (Agata) Glinka. Jako widome znaki konsekracji otrzymała: welon, wieniec, obrączkę i brewiarz. Siostra Gabriela prowadzi życie w ciszy i samotności. Oddała swoje życie Bogu w Kościele, poświęcając się cichemu apostolstwu cierpienia.
Sługa Boży Jan Paweł II napisał na temat tej formy życia konsekrowanego: „Miłość oblubieńcza zawiera w sobie szczególną gotowość przeniesienia jej na wszystkich, którzy znajdują się w kręgu jej działania. W małżeństwie gotowość ta, chociaż otwarta na wszystkich, polega w szczególności na tej miłości, jaką rodzice obdarzają dzieci. W dziewictwie gotowość jest otwarta na wszystkich, których ogarnia miłość Chrystusa – Oblubieńca”.