Chrześcijanin ma oczy Jezusa

Jesteś kojarzony przede wszystkim z Arką Noego. Jak to się stało, że stworzyłeś Arkę?

– Pierwsze kroki naszego zespołu to piosenka „Nie boję się gdy ciemno jest”, skomponowana specjalnie na zamówienie telewizji, z okazji przyjazdu Ojca Świętego do Polski. Skrzyknęliśmy grupę naszych znajomych i ich dzieci. W studiu pojawił się Marcin Pospieszalski ze swoim synem Mikołajem, Darek Malejonek z Kasią i Olą, perkusistaka Armii Beata z córką Kają, Maciej Starosta ze swoimi córkami Halszką i Malwinką, Joszko Broda, no i ja z moimi córkami Majką, Wiktorią i Różą. O zespole wtedy nie myśleliśmy. Kilka tygodni po tym wydarzeniu zatelefonowała do nas siostra Mariola z programu „Ziarno”, prosząc o utwory będące ilustracją muzyczną do jej programu. Nasze piosenki się spodobały i tak powstał zespół Arka Noego, a z piosenek „ziarnowych” powstała pierwsza płyta, później następne i… do dzisiaj Arka „płynie“ i kiedy może, gra.

Dlaczego właśnie Arka Noego?

– Początkowo występowaliśmy bez nazwy. Nie przypuszczaliśmy przecież, że tak naprawdę powstał zespół. Dopiero kiedy trzeba było wydać pierwszą płytę, zasugerowano nam, byśmy wymyślili jakąś nazwę. Wtedy podczas jednej z Liturgii pojawił się temat Arki Noego – i pomyślałem, że jest to doskonały „materiał” na nazwę zespołu. Są przecież wśród nas bardzo różne osobowości - jak na prawdziwej biblijnej Arce Noego. Ale nie jest to jedyne przesłanie Arki Noego – tak naprawdę była ona również tym, co niesie życie: Dobrą Nowinę. Przetrwała przecież potop. Dlatego mamy pewność, że Słowo, które śpiewamy, też przetrwa wszelkie ustroje, kataklizmy, wszystkie trudne sytuacje.

Wasze piosenki to odpowiedzi na pytania ważne, ale i bardzo trudne. Nie boicie się takich tematów?

– Nie, wręcz przeciwnie. Czujemy, że trzeba się z nimi zmierzyć. Dlatego śpiewamy o Bogu Ojcu, rodzinie, o ojcu w rodzinie. Śpiewamy o niebie i życiu wiecznym – te tematy są ciągle aktualne. Są też piosenki, w których podejmujemy trudne tematy umierania.

Owszem, pojawiają się znane piosenki, jak: „Nie boję się”, „Ratuj mnie” itd. Kiedy zmarła babcia Basia (czyli moja mama), ułożyliśmy piosenkę o tym, że babcia Basia urodziła się po to, żeby iść do nieba. Przedziwne jest to, że powstały utwory, które zrozumiałem dopiero po wielu latach. Mają one w sobie coś tak niesamowitego, że za każdym razem, kiedy się je śpiewa, znaczą coś innego. Choćby piosenka: „Nie boję się, gdy ciemno jest”. Kiedy śpiewamy ją na koncercie, „znaczy” coś innego niż podczas audiencji u Jana Pawła II czy w hospicjum albo na oddziale onkologicznym…