Uzależniająca sieć

Przyczyna i skutek

Coraz częściej po narkotyki sięgają dzieci z tzw. dobrych domów, gdzie problemem nie jest brak pieniędzy, lecz odwrotnie ich nadmiar. Najczęściej idzie on w parze z nikłym kontaktem rodziców z dzieckiem. Jest też „nowy typ” narkomanów, czyli dzieci nieradzących sobie z rozłąką z rodzicem bądź rodzicami, którzy w celach zarobkowych wyjechali za granicę. Dzieci uciekają w świat narkotyków również pod wpływem jakiegoś rodzinnego dramatu; śmierci najbliższej osoby lub rozpadu rodziny. Inną grupą narkomanów tworzą dzieci pochodzące z rodzin, gdzie nadużywa się alkoholu, przemocy fizycznej, a także psychicznej. Zdaniem Bogusławy Bukowskiej chłopcy znacznie częściej sięgają po środki psychoaktywne niż dziewczynki. Z takim stwierdzeniem absolutnie nie zgadza się Artur Amenda, który uważa, że te proporcje są niemal identyczne. Natomiast różni ich sposób zdobywania środków na zakup narkotyków. Chłopcy najczęściej kradną, a dziewczynki, nawet te najmłodsze, zaczynają się prostytuować.

Totalne spustoszenie

Nie ma jednak znaczenia, czy narkotyki zażywa chłopiec, czy dziewczynka, bowiem dokonują one jednakowego, katastrofalnego spustoszenia w całym organizmie młodego człowieka. Efekt jest zatrważający, występują zaburzenia: osobowości, psychiczne, afektu i zachowań, w wyniku czego młody człowiek traci kontakt z rodziną, szkołą, społeczeństwem, a przede wszystkim z samym sobą. Dalszymi konsekwencjami uzależnienia od narkotyków jest wchodzenie w konflikt z wymiarem sprawiedliwości, ponieważ, aby ćpać, potrzebne są pieniądze, a żeby je zdobyć, często młody człowiek zaczyna łamać prawo. Niestety, im dłużej trwa uzależnienie i wiek jest dojrzalszy, tym przestępstwa bywają coraz cięższe. Jak zgodnie podkreślają zarówno wicedyrektor Bukowska, jak i prezes Amenda, w przypadku najmłodszych narkomanów najniebezpieczniejsze jest zatracanie kontaktu z rodziną, odsuwanie się od niej, wręcz jej unikanie.

Z drugiej strony sporym problemem w uzależnieniach dzieci są ich rodzice, którzy najczęściej niedowierzają i nie przyjmują do wiadomości faktu, że ich dziecko po prostu jest uzależnione. Wytłumaczenia szukają w nastoletniej burzy hormonów, próbują wmówić, że dziecko choruje na ADHD, że wszystko wkrótce minie. Chcąc ukryć ten problem, sami próbują się z nim zmierzyć. W opinii prezesa Arki jest to karygodny błąd, ponieważ każde dziecko biorące narkotyki potrzebuje natychmiastowej fachowej pomocy. Bez niej popada w coraz głębsze uzależnienie, z którego później bardzo trudno wychodzi. Potwierdza też opinię wielu specjalistów zajmujących się problemem uzależnień dzieci i młodzieży, że stanowczo za późno trafiają do terapeutów. Przeważnie ma to miejsce dopiero wówczas, gdy rodzice całkowicie tracą nad dziećmi kontrolę.