Mury nie trwają wiecznie

Zrozumieli go także muzułmanie, kiedy Papież rozmawiał z nimi w obozie uchodźców Aida w tym trudnym czasie naznaczonym walkami, wojną i przemocą, która dotknęła wpierw ich samych, a potem także inne obozy i terytoria palestyńskie. Papież staną pośród nich jako pielgrzym nadziei i pokoju. Myślę, że jego słowa zostały przez wszystkich szczerze przyjęte.

– Moja wizyta w obozie uchodźców Aida daje mi okazję do wyrażenia solidarności ze wszystkimi bezdomnymi Palestyńczykami, którzy tęsknią za możliwością powrotu do swych miejsc urodzenia czy do stałego zamieszkania we własnej ojczyźnie – tymi słowami Papież pozdrowił uchodźców w obozie Aida. Przyjęto go tam niezwykle ciepło. Uchodźcy pokazali jak wielkie są ich cierpienia i potrzeby. Tak jak w Jerozolimie Benedykt XVI spotkał rodzinę żołnierza Shalita, jeńca Hamasu, tak również w obozie Aida spotkał dwie dziewczynki – chrześcijankę i muzułmankę, których rodzice są uwięzieni w Izraelu.

Papież w obozie podkreślił również swoją solidarność z całym cierpiącym narodem palestyńskim: „Zrozumiałem, że często odczuwacie frustrację. Pozostają niespełnione wasze uzasadnione aspiracje do stałych miejsc zamieszkania, do niezależnego państwa palestyńskiego.

Zamiast tego dostrzegacie, że jesteście w pułapce, podobnie jak wiele innych osób w tym regionie i na całym świecie znajduje się w pułapce, w spirali przemocy, ataku i kontrataku, odwetu i nieustannego zniszczenia. Cały świat tęskni, aby przełamać tę spiralę, tęskni za pokojem, by położyć kres nieustannym walkom”.

Mury wokół serc

Papież na zakończanie pobytu w Betlejem powiedział, że „mury nie trwają wiecznie”. Myślał wtedy o murach otaczających miasto. Ale dodał też, że są inne mury, które trzeba usunąć jako pierwsze: „najpierw trzeba usunąć mury, które budujemy wokół naszych serc, przeszkody, które wznosimy przeciw naszym bliźnim”.

Dopiero wtedy, gdy to właśnie zrozumiemy, my, ludzie tej Ziemi – Ziemi Świętej – będziemy mogli cieszyć się darem pokoju, wolności i stabilizacją. Papież dodał nam odwagi, by w tym duchu pozostać na tej ziemi.