Kto się nami zaopiekuje?

Profesjonalizm i pasja

Wszystko wskazuje na to, że powstające nowe specjalistyczne ośrodki gwarantujące całodobową opiekę są coraz lepiej przygotowane do pełnienia swoich zadań. – Zauważam, że otwierają je osoby, które posiadają zarówno odpowiednie kwalifikacje zawodowe, jak i pasję. Rozumieją, że człowiek w wieku starczym zasłużył na odpoczynek, ale nie na alienację – mówi Matecka. − Pensjonariusz domu pogodnej starości czy zakładu opieki nad osobami starszymi powinien bowiem być aktywizowany zarówno w wymiarze psychicznym, jak i społecznym − dopowiada. A najważniejsze, aby tego typu placówki nie skupiały się tylko na konkretnym wyniku ekonomicznym...

Profesjonalnej opieki potrzebują również osoby, które mają trudności w samodzielnym funkcjonowaniu, pozostające w domu w otoczeniu rodziny. Szczególnie ważny jest pierwszy okres po wyjściu ze szpitala; do chorych, którzy nadal będą przebywali w łóżku powinien wtedy trafić fizjoterapeuta czy rehabilitant.

Jego zadaniem jest nauczyć pacjenta, w jaki sposób wstawać z łóżka, jak się ubrać i poruszać czy jak prawidłowo wsiąść na wózek inwalidzki. Szczególnej opieki ze strony terapeuty wymagają osoby wychodzące ze szpitala po udarach niedokrwiennych i wylewach. − W naszym kraju osoby takie nie są objęte rozbudowaną opieką i leżą w domach bez wsparcia i pomocy, podczas gdy od razu powinny być usprawniane ruchowo. Dzięki temu ogromnie rośnie ich szansa na całkowity powrót do normalnego życia – informuje Kromski.

Wyedukowana rodzina

Systematyczna pomoc terapeuty jest także bardzo wskazana przy opiece nad osobami chorymi, które leżą w domach i nie rokują szans na wyleczenie. Nie tylko zresztą terapeuta, ale i domownicy powinni posiadać umiejętności postępowania z takimi osobami. Chory potrzebuje bowiem pomocy w utrzymaniu czystości i załatwianiu potrzeb fizjologicznych, w sytuacjach bólowych czy przestrzeganiu właściwej diety. Wskazane jest także, aby domownicy znali techniki usprawniania ruchowego oraz elementy psychoterapii i dlatego tak ważna jest edukacja członków rodziny zajmujących się swoimi bliskimi potrzebujących stałej opieki w wyniku utraty zdrowia lub ze względu na wiek.

Kształcenie można rozpocząć od korzystania z porad książkowych, a następnie dobrze jest wziąć udział w szkoleniach prowadzonych przez różne placówki medyczne. Taką możliwość dawał zakończony niedawno projekt „Przez kwalifikacje do poprawy jakości usług opiekuńczych” realizowany przez WCEM, a współfinansowany ze środków Unii Europejskiej. W ramach tej inicjatywy trzysta osób z Wielkopolski poznało najnowsze tendencje w zakresie opieki i pielęgnacji nad osobami przewlekle chorymi, starszymi i niepełnosprawnymi. Beneficjenci projektu ćwicząc na nowoczesnych fantomach pielęgnacyjnych doskonalili swoje umiejętności dotyczące np. pielęgnacji odleżyn czy mycia włosów choremu przebywającemu w łóżku.

Wytrwałość pani Róży

Osiemdziesięcioletnia pani Róża choruje od dłuższego czasu i mimo, że dwa lata temu złamała nogę pozostawała sprawna. Jednak kiedy przed rokiem zmarł jej syn, układ nerwowy odmówił posłuszeństwa. Załamała się psychicznie, nie mogła chodzić, zanikały mięśnie. Rodzina, która straciła już nadzieję, poprosiła jeszcze o pomoc fizjoterapeutę, który zalecił ćwiczenia. Ku zdziwieniu najbliższych pani Róża okazała się być bardzo wytrwała. – Mama kiedy tylko budziła się rano już zginała palce, jak jej zalecono – wspomina córka. Systematyczna pomoc fizjoterapeuty i samozaparcie pani Róży sprawiły, że po trzech miesiącach leżenia wstała z łóżka. Dzisiaj wprawdzie o kulach, ale porusza się samodzielnie.

Przykład ten pokazuje jak ważna jest pomoc specjalisty w usprawnianiu ruchowym. Tym trudniej pogodzić się z niedomaganiami w tym obszarze, z jakimi mamy do czynienia w naszym kraju. Odpowiednia gimnastyka może bowiem zatrzymać niektóre schorzenia, co ułatwia utrzymanie sprawności, która przez kolejne lata pozwala cieszyć się dobrym zdrowiem.