Reformacja serc i sumień

Skutecznie walczą i pomagają ludziom borykającym się z biedą, bezrobociem i uzależnieniem od alkoholu. Udzielają porad prawnych, organizują czas wolny i pomagają w nauce dzieciom i młodzieży z trudnych środowisk. Choć niosą ogromne pokłady nadziei i miłości na całym świecie, w Polsce są nadal mało znani... Przewodnik Katolicki, 6 grudnia 2009



Właściwie tworzeniu ich ks. Kolping poświęcił całe swoje życie. Młodzi jednak ten trud doceniali, miłość kapłana odwzajemniali i nazywali go czule „ojcem”. O niespożytej energii ks. Adolfa mówią same fakty. W krótkim czasie zorganizował wiele nowych związków, nie tylko na terenie rodzimych Niemiec, ale również w sąsiedniej Austrii, Belgii, Szwajcarii, na Węgrzech oraz w innych krajach. Ks. Kolping nie ustawał w swoich działaniach, prócz burs i związków zaczął zakładać kasy chorych, kasy oszczędnościowe, szkoły wieczorowe, a także świetlice. Co nie przeszkadzało mu w głoszeniu słynnych kazań, wydawaniu mnóstwa publikacji i pisaniu artykułów dotykających społecznej nauki Kościoła.

Ponadto zawsze znajdował czas na pisanie swoich ukochanych wierszy. Był niezmordowany w swojej tytanicznej pracy, w której niezwykle umiejętnie łączył tradycyjne dzieła miłosierdzia z tworzącą się samopomocą społeczną. Założyciel Dzieł Kolpinga zmarł w Kolonii 4 grudnia 1865 roku. 27 października 1991 roku został beatyfikowany przez Ojca Świętego Jana Pawła II.

Siejmy ziarna nadziei dla świata pracy

Choć jest to organizacja niezwykle ważna dla społeczeństwa, wydaje się jednak, że nieco zapomniana. Żal, że nie pisze się o niej w prasie i nie mówi o jej szerokich działaniach w mediach, szczególnie teraz, gdy świat boryka się z problemem bezrobocia. Dlatego, że jest to jedna z niewielu organizacji, które od momentu powstania podejmuje konkretne działania związane z poprawą sytuacji osób na rynku pracy. We wszystkich krajach na całym świecie, gdzie istnieje Dzieło Kolpinga, był i jest podejmowany trud w celu przeciwdziałaniu bezrobociu, poprzez podnoszenie kwalifikacji, przygotowywanie do zawodu oraz tworzenie miejsc pracy. Na 31. Zebraniu Generalnym Międzynarodowego Dzieła Kolpinga, które odbyło się dwa lata temu na Węgrzech, uchwalono 5-letni program pracy pod hasłem: „W duchu Kolpinga - siejmy ziarna nadziei dla świata pracy”.

Stąd od ubiegłego roku w ramach realizacji tego programu nastąpiła kumulacja wszelkich działań Dzieł Kolpinga we wszystkich krajach, na zapobieganie bezrobociu, minimalizację liczby osób pracujących w sektorze nieformalnym, a także zapewnianie godnych warunków pracy. Osoby związane z Dziełem Kolpinga zawsze podkreślają, że jest to organizacja „akcji”, a zatem chodzi jej o określone działania prowadzone przez Rodziny Kolpinga, czyli najmniejsze struktury organizacyjne. Nie trzeba nikogo przekonywać, że to właśnie rodzina nie tylko stanowi podstawową komórkę społeczeństwa, ale też w niej kształtują się osobowość i postawy każdego człowieka, jego poglądy i postrzeganie wiary oraz Kościoła.

Misję Dzieła Kolpinga wytyczają słowa – „Jako chrześcijanie trwamy mocni w wierze, troszczymy się o rodzinę, doceniamy wartość i godność pracy oraz pomagamy lokalnym społecznościom”. Najważniejsze jednak jest to, że chcąc być wierni swojemu błogosławionemu założycielowi, osoby zaangażowane w Dzieło Kolpinga pozostają zawsze otwarte na potrzeby drugiego człowieka, a za podstawę swoich działań przyjmują osobę i posłanie Jezusa Chrystusa oraz katolicką naukę społeczną.

Dzieło Kolpinga w Polsce działa od 1990 roku, czyli od momentu, kiedy ks. Kazimierz Hoła założył pierwszą Rodzinę Kolpinga w Stanisławiu koło Kalwarii Zebrzydowskiej. Pięć lat później powstaje pierwsze Biuro Dzieła Kolpinga w Krakowie. W 1999 roku Episkopat Polski oficjalnie uznaje Dzieło Kolpinga w Polsce, jako katolicką wspólnotę samopomocy społecznej. Rodziny Kolpinga tworzą Związek Centralny Dzieła Kolpinga w Polsce z siedzibą w Krakowie.

Kolpingowcy w Polsce nie tylko godnie podążają za posiadającymi dłuższe i bogatsze doświadczenie w pracy zagranicznymi Rodzinami, ale kierują się także słowami Jana Pawła II, który podczas beatyfikacji „ojca rzemieślników” stwierdził: Zadaniem chrześcijan nie jest planowanie nowego, lepszego świata, lecz praca nad uzdrawianiem teraźniejszości. Chrześcijański realizm, którego żywym przykładem jest Adolf Kolping, polega na czynieniu dobra tam, gdzie to jest możliwe.



Osoby zainteresowane Dziełem zapraszamy na strony - http://kolping.pl/
«« | « | 1 | 2 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Pobieranie... Pobieranie...