Najlepszym wyjaśnieniem, dlaczego jestem “biskupem od dzieci” będzie przyznany mi Order Uśmiechu. Pracowałem na to wyróżnienie przez całe moje kapłańskie życie. Intuicyjnie wyczuwałem, że dziecięcy wiek to jeden z najważniejszych okresów formacji wiary w życiu każdego człowieka. Posłaniec, 4/2007
Biskup wśród dzieci
Kontakt z dziećmi spotykającymi się ze mną po raz pierwszy nawiązuję za pośrednictwem ich rodziców oraz tych dzieci, które przyzwyczaiły się już do mojej osoby. Nigdy się im nie narzucam cierpliwie oczekując, by same wybrały mnie do grona swoich przyjaciół. Staram się, aby każdy kontakt z Bogiem – na modlitwie, katechezie, na Mszy świętej czy innych nabożeństwach – dzieci przeżywały ze zrozumieniem i radością. Od doświadczenia opartego na pierwszych skojarzeniach zależy, czy dziecko przekona się do potrzeby i ważności tych spotkań. Staram się wybierać takie formy modlitwy, które najbardziej odpowiadają możliwościom percepcyjnym dzieci. Należy do nich modlitwa spontaniczna: gest, piosenka, taniec. Zwracam uwagę, by dzieci korzystały z instrumentów perkusyjnych. Podczas katechezy wielopłaszczyznowe oddziaływanie na dzieci angażuje wszystkie ich zmysły: wzrok, słuch, dotyk, powonienie, a nawet smak. Służy mi do tego szeroki wachlarz pomocy oraz rozmaite metody.
Dzieci w Nowej Ewangelizacji
W przygotowaniu Eucharystii korzystam z wytycznych Dyrektorium o Mszach świętych z udziałem dzieci z roku 1973. Wskazania tam zawarte realizuję zwłaszcza przy adaptacji liturgii słowa Bożego. Staram się, by dzieci świadomie i aktywnie uczestniczyły we Mszy świętej. Przygotowałem kilka propozycji scenariuszy nabożeństw różańcowych, majowych, czerwcowych, Drogi Krzyżowej oraz adoracji Najświętszego Sakramentu, adresowanych do dzieci.
Nową formą ewangelizacji nazywam mój udział w programie telewizyjnym Ziarno adresowanym do dzieci i ich rodziców oraz katechezy w telewizji Trwam w niedzielnej Kropelce radości. Dzieciom adresuję książkę przybliżającą sposób korzystania z Pisma Świętego pod tytułem Dobry Bóg mówi do nas. Wcześniej napisałem biblijne zamyślenia dla dzieci, rodziców i katechetów zatytułowane Pismo Święte naszym przyjacielem. Jestem też współautorem homilii dla dzieci Słowa Jezusa prowadzą do nieba.
Służąc dzieciom, uważam ich za równorzędnych partnerów spotkania. Pamiętam, że nie tylko ja staram się pomagać im w ich formacji religijnej i moralnej, ale że również one są moimi wychowawcami. Na ten aspekt uwrażliwia Matka Boża w Lourdes i w Fatimie, posyłając dzieci do dorosłych, oraz św. Jan Bosko i Janusz Korczak przypominający o charyzmacie dzieci jako pedagogów swych opiekunów i wychowawców.
***
Bp Antoni Długosz – biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej, profesor teologii (doktor habilitowany katechetyki), Delegat Komisji Episkopatu Polski ds. Młodzieży Nieprzystosowanej Społecznie; w ostatnich latach występował w telewizyjnym programie katolickim dla dzieci Ziarno. 21 stycznia 2007 roku otrzymał Order Uśmiechu.