Z Matką Bożą po Europie

W ostatnich dwóch stuleciach bodaj najczęstszym celem pielgrzymek stały się miejsca objawień maryjnych, przy których z czasem powstawały sanktuaria upamiętniające te wydarzenia. W każdym z owych miejsc Matka Najświętsza nawoływała do modlitwy, pokuty i do nawrócenia. Do dziś uderza wielka ich prostota, zachowana pomimo wyrosłych tam imponujących bazylik i kościołów. Ta właśnie prostota, pokora, która cechowała Matkę Chrystusa i która cechuje owe święte miejsca, najbardziej przemawia do serca.

Paryż

W roku 1830 w Paryżu, przy Rue du Bac, Matka Boża pięciokrotnie objawiła się św. Katarzynie Labouré, nowicjuszce Sióstr Miłosierdzia. Maryja skarżyła się na publiczne łamanie przykazań, zapowiedziała kary, jakie spadną na Francję, i zachęcała do modlitwy oraz do uczynków pokutnych. Pod koniec objawienia Matki Bożej, stojącej z szeroko otwartymi rękami, z których wychodziły promienie symbolizujące zdroje łask, Katarzyna otrzymała od Niej polecenie, aby wybito medale według tego właśnie wzoru. Po kilku latach rozpowszechniania się tego medalu, z powodu bardzo wielu łask, jakie ludzie otrzymywali dzięki niemu, nadano mu nazwę “cudownego medalika”. Pomimo sławy tych objawień Katarzyna do dziś pozostała cicha i nieznana. Nie uczyniła bowiem ze swego objawienia sprawy publicznej – powiedziała o nim jedynie swemu spowiednikowi, później przez czterdzieści sześć lat pracowała w hospicjum w Reuilly, służąc w pokorze starcom.

Lourdes

W południowo-zachodniej Francji, u stóp Pirenejów leży Lourdes – sto pięćdziesiąt lat temu było ono malowniczym miasteczkiem, liczącym zaledwie 4135 mieszkańców i około 150 domów, jednak tam właśnie dokonały się rzeczy, które w przeciągu kilku lat zwróciły na to miejsce uwagę całego świata. 11 lutego 1858 roku w pobliżu groty Massabielle, nad rzeką Gave, na polu, gdzie pasły się świnie, Matka Boża ukazała się Bernadecie Soubirous, czternastoletniej córce zubożałego młynarza. W przeciągu niespełna pół roku dziewczynka widziała Ją osiemnaście razy. Maryja miała białą sukienkę przepasaną niebieskim pasem, zaś w dłoniach trzymała różaniec. Jej życzeniem było wybudowanie na skale ponad grotą kościoła. Chciała również, aby ludzie przychodzili w to miejsce z procesją wraz ze swoimi duchownymi. W swoich objawieniach Maryja nawoływała do pokuty i do modlitwy do Boga o nawrócenie grzeszników. Ponadto Matka Boża ofiarowała ludziom źródło bijące wewnątrz groty, aby z niego pili i by się kąpali w jego wodzie.
Dzisiaj w miejscu, gdzie Bernadetta po raz pierwszy ujrzała świetlistą Panienkę, stoi rzeźba Maryi we wnętrzu groty, wiernie odtworzona na podstawie opisu dziewczyny. Na cokole widnieje napis w miejscowej gwarze: Que soy era Immaculada Councepciou – Jestem Niepokalane Poczęcie, czyli słowa, którymi się przedstawiła Matka Boża w czasie objawienia, w dniu 25 marca 1858 roku. Było to swoiste potwierdzenie dogmatu o Niepokalanym Poczęciu, ogłoszonego cztery lata wcześniej przez papieża Piusa IX. W krótkim czasie owo miejsce objawień maryjnych stało się miejscem pielgrzymkowym, do którego zaczęli podążać ludzie różnych kultur, ras i języków, połączonych wspólną religią. Corocznie przybywa do Lourdes około sześciu milionów osób z około 150 państw świata. Sama zaś Bernadetta, główna bohaterka objawień, po osiągnięciu pełnoletniości, została zakonnicą Sióstr Miłości i wyjechała do Nevers, gdzie przez trzynaście lat posługiwała jako pielęgniarka. Zmarła w wieku trzydziestu pięciu lat, a jej ciało nietknięte przez czas spoczywa w kościele w Nevers, oczekując na zmartwychwstanie.