Polscy jezuici w Chicago

To Wietrzne Miasto – jak mówi się o Chicago – stwarzało dla polskich jezuitów szerokie pole działalności, nie mówiąc już o głoszeniu misji i rekolekcji w różnych stanach. W latach 40. ub. wieku, kiedy średnio w roku pracowało 5 księży, przeprowadzono 1335 prac duszpasterskich, a na jednego z nich w ciągu roku przypadało 29 podróży apostolskich, co świadczy o ogromie pracy, zwłaszcza że księża przemierzali ogromne przestrzenie Ameryki koleją, parowcami na rzekach, czy zaprzęgami konnymi, docierając ze Słowem Bożym do niewielkich czasem ośrodków polonijnych w kraju. Głosili w nich misje ludowe, rekolekcje, prowadzili nabożeństwa 40-godzinne, spowiadali, szerzyli kult Serca Pana Jezusa. W kolejnych latach w skali rocznej przypadało na jednego jezuitę 20 serii rekolekcji i misji, a zatem misjonarze średnio przez pół roku byli w podróży.

W Chicago jezuici odprawiają nabożeństwa dla Polonii, asystują jako moderatorzy i kapelani organizacjom polonijnym, wypowiadają się w prasie, propagują miesięcznik Posłaniec, Pismo Święte, książki czy broszury religijne, i nierzadko publikują książki – by wspomnieć tylko z dawnych lat ojców: Alojzego Warola, Franciszka Domańskiego, Jana Wojciechowskiego, Stanisława Kuźnara, a w ostatnich dekadach kilku młodszych jezuitów.

W okresie posoborowym zmniejszyło się zapotrzebowanie na misje i rekolekcje. Sieć polskich parafii pokryła całe Stany Zjednoczone dzięki pracy licznych zakonów męskich i żeńskich oraz dzięki przybywającym coraz liczniej księżom z Polski. W nowej rzeczywistości jezuici skupili się na działalności w samej metropolii chicagowskiej, gdzie przecież już w czasie drugiej wojny światowej i później poprzez audycje radiowe organizowali pomoc materialną i modlitewną dla Polski.

Na stałe rozpoczęto apostolstwo przez radio w 1972 r., a od 30 lat na kilku częstotliwościach jest transmitowana codziennie Msza św. dla chorych. Równocześnie podjęli duszpasterstwo wśród polonijnych organizacji, m.in. kombatanckich, kulturalnych, związanych z wychowaniem młodzieży, jak harcerstwo, szkoły polonijne, organizacje sportowe. Ojcowie są obecni także w organizacjach zawodowych, jak Związek Lekarzy Polskich w Chicago, Zrzeszenie Nauczycieli Polskich w Ameryce, Towarzystwo Przyjaciół Fundacji Jana Pawła II oraz wśród ludzi pracujących w środkach społecznego przekazu.

Jezuicki Ośrodek Milenijny

Ważnym wydarzeniem w życiu wspólnoty zakonnej na Avers Avenue był zakup w 2001 r. przy W. Irving Park Road budynku, który po remoncie i przystosowaniu go do działalności duszpasterskiej przyjął nazwę Jezuicki Ośrodek Milenijny, gdzie od 2003 r. kaplica Serca Bożego z około 600 miejscami skupia niemal 5000 wiernych na niedzielnych Mszach św.

Przyjmując tytuł Diecezjalnego Sanktuarium Serca Bożego, kaplica stała się centrum kultu Bożego Serca i miejscem, gdzie niezliczona rzesza polskich imigrantów korzysta z sakramentu pojednania. W Jezuickim Ośrodku ojcowie w ostatnich latach rozwinęli szeroką działalność apostolską przez radio i internet, przez który można wysłuchać Mszy św., odnaleźć książkę w bibliotece działającej już od 1989 r., zapoznać się z programem kursów przedmałżeńskich, działalnością kręgu rodzin, spotkaniami ludzi uzależnionych lub dzieci niepełnosprawnych…

75. rocznica działalności jezuitów w Chicago skłania nas do wdzięczności Bożemu Sercu i do modlitwy o błogosławieństwo na dalsze 75 lat.