W Nowym Testamencie Jezus włączył w Modlitwę Pańską stałe wołanie: Ojcze, zbaw nas od złego. Człowiekowi wierzącemu nie wolno wyjść na spotkanie ze złem na własną rękę, licząc jedynie na swoje siły. Klęska jest pewna już przy wyjściu na ring. To częsty błąd wielu ludzi. Źródło, 8 kwietnia 2007
Ta scena w szkole modlitwy jest ważna z kilku powodów. Po pierwsze, ona odsłania wartość postawy ciała w modlitwie. Jeśli to jest modlitwa prośby o umocnienie w walce, potrzebna jest w niej ofiara. Modlitwa z wyciągniętymi do nieba ramionami jest postawą prośby o moc. Bywają sytuacje, w których potrzebne jest przyjęcie takiej właśnie postawy i to wcale nie musi być postawa w gronie osób modlących się charyzmatycznie. To może być czysto osobista modlitwa, znana tylko Bogu i temu, kto się modli.
Postawa ciała świadczy o tym, w jakiej mierze mamy świadomość tego, przed Kim stoimy, do Kogo zanosimy wołanie. Nasze ciało też się modli, a czyni to swoją postawą.
Po drugie, Mojżesz zanosi modlitwę ze świadomością tego, że jest znakiem dla innych. Nie mógłby być znakiem, gdyby nie przyjął takiej postawy. Postawa, w jakiej się modlimy na oczach innych, na przykład w świątyni, lub w mieszkaniu, gdy obserwują nas domownicy, jest znakiem naszej wiary i naszej modlitwy. Tej postawy nie należy lekceważyć. Bywa, że człowieka nie stać na intelektualny wysiłek. Zmęczenie może być duże, a dobrowolnie przyjęta postawa - pełna szacunku i pokory - jest owocną modlitwą.
Po trzecie, Mojżesz wie, że zło jest blisko i atakuje w sposób szczególny. Trwa bitwa. On zaś się modli. Ufa w zwycięstwo. Wie, że walczący muszą dać z siebie wszystko, że niejeden z nich zginie, ale w bitwie ważą się losy narodu i śmierć w niej ma sens. On wie, że Bóg jest po stronie walczących.
To wydarzenie z życia Mojżesza otwiera oczy na udział człowieka wierzącego we wszelkich zmaganiach z potęgą zła. Jeśli nie jest on na polu bitwy, to może wspierać walczących swoją modlitwą. Ona jest źródłem siły.
Tak bywa, gdy wspieramy ludzi bliskich załamania, bliskich klęski, prosząc Boga, aby otrzymali dodatkowe wsparcie... Tak się modlimy, gdy alkohol wygrywa z naszym ojcem, matką lub bratem. Tak bywa, gdy zwątpienie zakrada się do serc walczących o życie, lub gdy złe środowisko pochłania syna lub córkę... Tak bywa, gdy pokusy atakują naszych bliskich, a ci nie mają już siły z nimi walczyć.
Modlitwa jest źródłem Boskiej mocy, wciąż nie odkrytym w naszym świecie.