Jak być uczciwym wobec samego siebie

Wola zobaczenia światła

Świadomy, że prawdziwie jesteś światłem, tak jak mówił Jezus, możesz w tej właśnie chwili dokonać wyboru; chodzi mi o radykalny wybór szczerości odnoszącej się do światła, którym jesteś i które jest w tobie.

Zakładając, że ty, drogi Czytelniku, zdecydujesz się w tym momencie być uczciwym wobec siebie, będę odnosił się do niektórych, bardziej charakterystycznych aspektów światła, które stanowią twój byt.

Przede wszystkim jesteś:
- Córką lub synem Bożym;
- Żywym obrazem Boga;
- Osobą.

Wobec tego, będąc uczciwą lub uczciwym wobec siebie, rozpoznajesz nieskończoną wartość swojego bytu, o ile uczestniczysz w bycie samego Boga: jako Jego obraz, Jego córka lub syn. Stąd, ze szczerego uznania najgłębszej wartości i godności twojego „ja”, mogą rodzić się przekonania, myśli, uczucia, zachowania i relacje zgodne z tym, kim naprawdę jesteś.

Uczciwość (w relacji) córki lub syna Bożego

Uczciwość wobec własnego „ja”, córki lub syna Bożego – niesie ze sobą, według Jezusa, „świetlistość zachowań”, tzn. dobry sposób bycia i działania. Tak wyraźnie dobry, że sprawia, że inni ludzie chwalą Ojca:

Wy jesteście światłem świata… Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie (Mt 5,16).

Jeśli oprócz uczciwości w świetle bycia córką lub synem Bożym, jesteś uczciwy też wobec promieniującej jasności bycia stworzonym na obraz Boży, rozpoznasz podwójnie swoje możliwości przemiany i wzrastania, aż do stania się w pełni obrazem i dzieckiem Bożym. To znaczy, że uczciwość wobec siebie w spontaniczny sposób będzie cię skłaniać do stymulowania dynamizmu twojego „ja” – naturalnego czy też nadprzyrodzonego – do jego pełnego rozwoju.

Ten horyzont rozwoju w pełni jest wyraźnie sugerowany przez Słowo Boże. W swej teologii, św. Jan Ewangelista – poprzez metaforę o zalążku czy nasieniu – proponuje ten horyzont możliwości, który otwiera samą naturę bycia córką czy synem Bożym. Mówi Jan, że „ktokolwiek narodził się z Boga, nie grzeszy, gdyż trwa w nim nasienie Boże” (1 J 3,9).

Jak każde nasienie w naturalny i spontaniczny sposób niesie w sobie impuls, który popycha je do wzrostu i do pełnego urzeczywistnienia. Stanowi potencjał tak bogaty i płodny, że zawiera w sobie „moc, aby stać się dziećmi Bożymi” (J 1,12). Rzeczywiście, stajesz się coraz bardziej i bardziej córką czy synem Bożym poprzez przyjaźń i braterski dialog z Jezusem, Jednorodzonym, w twojej codzienności. Będąc uczciwą lub uczciwym w swojej przyjacielskiej i braterskiej relacji z Jezusem, twoje przekonania, myśli, uczucia, zachowania i relacje zaczną się zmieniać. Powoli, krok po kroku zaczniesz nabywać przekonania, emocje i zachowania coraz bardziej naśladujące przekonania, emocje i zachowania Jezusa.