Dziewictwo - nie dziwactwo

Wtorkowy poranek 7 października opromieniało łagodne słońce. Warszawska Praga, ciepła i dostojna paletą jesiennych barw, przez które przyroda opowiada pięknie o dojrzałości, tętniła już powszednim rytmem. W katedrze św. Floriana na porannej Mszy św. trzy kobiety złożyły niezwykłe śluby.

Każda z nich, składając swoje ręce w dłonie biskupa, powiedziała: Ojcze, przyjmij postanowienie życia w doskonałej czystości i naśladowania Chrystusa, które z Bożą pomocą odnawiam wobec ciebie i świętego ludu Bo-żego. Biskup wypowiedział modlitwę konsekracyjną. Od tej chwili stały się dziewicami konsekrowanymi i należą w Kościele do Ordo Virginum. Zamiast mężowi powiedziały „tak” Boskiemu Oblubieńcowi. Dlatego, tak jak mężatki, otrzymały obrączki.

Za chwilę pójdą każda swoją drogą i wmieszają się w ludzi. Podejmą swoje obowiązki i będą stawiały czoła wyzwaniom codzienności. Prawdopodobnie nie wszyscy znajomi dowiedzą się o tym, co się wydarzyło w ich życiu podczas liturgicznego obrzędu. One same nie będą o tym niepotrzebnie opowiadać. Ale są już innymi kobietami – zmieniły stan.

Nie są pierwsze. Niedługą, bo zaledwie ponadstuosobową polską listę otwiera pani Zofia, która przyjęła konsekrację w 1991 r. Wtedy była sensacja! Nawet tygodnik „Polityka” przeprowadził z nią wywiad. Potem dołączyły następne: młode i starsze, dobrze wykształcone i proste, atrakcyjne i przeciętne, aktywne zawodowo.

Znajdziemy w tym gronie lekarkę i panią muzyk, pielęgniarkę i pracownicę z biura, wykładowczynie uniwersytecką i panią teo-log, panie doktor psychologii i doktor filozofii, panią architekt i nauczycielkę. Jedna z konsekrowanych dziewic w Paryżu jest tancerką. Kiedy w grudniu ubiegłego roku w łagiewnickim sanktuarium przystąpiło ich do konsekracji aż dziewięć, dziennikarze pytali, dlaczego to robią. – Po prostu chcę oddać się Bogu na wyłączność, podobnie jak to dzieje się w małżeństwie – powiedziała jedna z nich.

Wybrana cząstka

Chociaż Kodeks Prawa Kanonicznego nie określa dolnej granicy wieku, dziewicami konsekrowanymi nie mogą zostać kobiety zbyt młode. Muszą być na tyle dojrzałe duchowo i moralnie, by były w stanie poświecić się Bogu, ślubując czystość do końca życia. Nigdy już nie będą mogły przyjąć sakramentu małżeństwa. Przygotowanie trwa od dwóch do czterech lat.

Zwyczaj konsekrowania dziewic wywodzi się ze starożytności. Mówi o tym katechizm (KKK 922): „Począwszy od czasów apostolskich dziewice chrześcijańskie, powołane przez Pana, by poświęcić się Mu w sposób niepodzielny w większej wolności serca, ciała i ducha, podejmowały za aprobatą Kościoła decyzję życia w stanie dziewictwa «dla Królestwa niebieskiego» (Mt 19, 12)”.