Dzień animatora

Jest jeden taki dzień w roku: Dzień Animatora Ruchu Światło-Życie. W uroczystość Zesłania Ducha Świętego w czasie Centralnej Oazy Matki w Krościenku nad Dunajcem w czasie jutrzni ma miejsce obrzęd błogosławienia animatorów. Najpierw kandydaci zostają imiennie wywołani, następnie pouczeni o potrzebie i ważności posługi animatora w dzisiejszym świecie, po czym następuje śpiew Sekwencji do Ducha Świętego, w czasie której poręczyciele i pozostali uczestnicy liturgii wyciągają ręce nad kandydatami prosząc, „aby Pan pobłogosławił tych, których wybrał”. Na koniec Celebrans odmawia modlitwę błogosławieństwa animatorów, a także błogosławi krzyże, które już za kilka chwil zostaną nałożone na szyje nowych animatorów. Jeszcze tylko dyplom i… początek nowej drogi w Ruchu Światło-Życie.

Błogosławiony…

Błogosławieństwo Boga towarzyszy ludzkości w ciągu całej historii zbawienia już od pierwszej chwili po stworzeniu (Rdz 1, 28) aż do kresu dziejów świata. Pismo Święte ukazuje błogosławieństwo jako dar, który dotyczy samej istoty ludzkiego życia.

Czym zatem jest błogosławieństwo? Jest uwielbieniem Boga i modlitwą o Jego dary. Katechizm Kościoła Katolickiego [1672] rozróżnia błogosławieństwa, które mają trwały charakter oraz takie, które nie powodują trwałego skutku. Wśród tych, które powodują trwały skutek wyróżnia konsekrację osób oraz poświęcenie miejsc lub rzeczy. Odnośnie do błogosławienia osób czytamy, że jest ono najpierw dziękczynieniem Bogu za miłość, jaką tym osobom okazuje, a także wypraszaniem dla nich wszelkich dóbr, jakich potrzebują. (Ceremoniał Wspólnoty Parafialnej – pkt. 587, 592 i 593). Błogosławić to prosić, aby Bóg obdarzył daną osobę obfitością swoich łask.

Przy udzielaniu błogosławieństw zalecane jest stosowanie znaków zewnętrznych, takich jak: nałożenie, wzniesienie, rozłożenie, złożenie rąk, znak krzyża, pokropienie wodą pobłogosławioną i okadzenie (CWP nr 598). Należy jednak pamiętać, że błogosławieństwo to nie jakieś magiczne zaklęcie. Jest to wyrażony słowem i gestem dar – Boża łaska, której owocem ma być dobro dokonujące się w ludzkim życiu.

Błogosławieństwo animatorów ma zatem szczególne znaczenie. Oto zgromadzona na celebracji wspólnota Ruchu Światło-Życie, w całym swym bogactwie stanów, jednym głosem prosi Boga, aby obdarzył animatorów wszelkim dobrem na drodze ich życia i posługi w Kościele. W czasie tej modlitwy wzywa się Ducha Świętego – Tego, który zna drogę powołania każdego z tych wybranych, który zna ich serca i wie najlepiej jakich łask każdy z animatorów potrzebuje i jakich będzie jeszcze potrzebował w przyszłości.

Błogosławieństwo animatorów jest momentem potwierdzenia osiągnięcia przez konkretną osobę chrześcijańskiej dojrzałości, która jednocześnie wyraża się zdolnością do podjęcia odpowiedzialności za konkretną dziedzinę życia Kościoła. Dlatego animator, który prowadzi grupę w parafii, powinien dążyć do tego, by to błogosławieństwo otrzymać.

Krzyż animatorski

Widzialnym znakiem otrzymania błogosławieństwa jest krzyż animatorski. Jego historia sięga drugiej połowy lat 70-tych. Wówczas na zamówienie moderatora Ruchu archidiecezji krakowskiej ks. Franciszka Chowańca krakowski artysta Andrzej Dzięgielewski stworzył projekt krzyża dla lektorów, który zawierał tylko awers dzisiejszego krzyża animatora. Ks. Chowaniec przywiózł go ze sobą do Krościenka. Projekt został natychmiast „zaadoptowany” przez ks. Franciszka Blachnickiego: po dodaniu rewersu (znak Ducha Świętego – Ω (OMEGA) – i słowo: AGAPE) powstał krzyż animatorski w dzisiejszej formie.