Anielskie linie lotnicze

W literaturze polskiej Maria z Agredy pozostaje znana głównie jako autorka „Mistycznego miasta Bożego”, które jest wydawane dzięki staraniom wydawnictwa Michalineum. Ta perełka literatury baroku opisuje życie Maryi i Jezusa w mistycznej wizji.

Kim jednak była Maria z Agredy? W języku polskim brakowało publikacji poświęconych jej życiu, niemniej w ostatnim czasie pod patronatem dwumiesięcznika „Któż jak Bóg” ukazała się obszerna biografia, która jest tłumaczeniem największego, hiszpańskiego dzieła na jej temat. Należy zauważyć, że jego obszerne jego fragmenty stanowi autobiografia – wspomnienia, które wyszły spod pióra siostry Marii na polecenie jej opiekunów duchowych. Ta osobista, choć niekompletna relacja, z czasem została uzupełniona o relacje świadków, a także wiadomości z korespondencji, zeznania siostry dla spowiedników oraz inne archiwalia.

Tak powstała biografia, która liczy sobie 400 stron. Nie sposób przekazać tak obszernego bogactwa treści w jednym artykule, dlatego skupmy się na najistotniejszych szczegółach oraz temacie, który najmocniej zainteresuje czytelników czasopisma dedykowanego aniołom.

Życie siostry Marii i jej relacje z aniołami

María Fernández Coronel y Arana przyszła na świat w 1602 r. w rodzinie, gdzie matka, Catalina, była rodowitą Hiszpanką, natomiast ojciec, Francisco, konwertytą pochodzenia żydowskiego. Z jedenaściorga ich dzieci wieku dorosłego doczekała czwórka: prócz Marii jej siostra i dwóch braci. Wszyscy oni wyróżniali się pobożnością do tego stopnia, że całe rodzeństwo obrało życie w stanie konsekrowanych. Także rodzice, mimo początkowych oporów Francisca, z czasem przywdziali habity zakonne.

Pragnienie pełnego oddania się Bogu pojawiło się w sercu Marii bardzo wcześnie. Od wczesnego dzieciństwa była ona obdarzona widzeniami mistycznymi i wiedzą, której pochodzenia nie sposób wytłumaczyć. Jako dwunastoletnia dziewczyna wstąpiła do zgromadzenia karmelitanek bosych, przyjmując predykat Siostry Marii od Jezusa. W wieku 25 lat zostaje przełożoną zgromadzenia, pozostając na tym stanowisku przez niemal całe swoje życie. Jej niezwykła więź z Bogiem odznaczała się w uwielbieniu modlitwy w ciszy, kontemplacji, ale także przez niezwykłe znaki, jak lewitacje, ekstazy i bilokacje. Według świadków, Maria przebywała równocześnie w klasztorze Agredzie i w Nowym Meksyku, gdzie przygotowywała Indian na przybycie misjonarzy i przyjęcie chrztu. Była postacią wpływową, powiernicą duchową i zarazem doradczynią hiszpańskiego króla Filipa IV, z którym intensywnie korespondowała przez ponad dwie dekady. Dziesięć lat po śmierci Marii, która nastąpiła w 1665 r., uznano heroiczność jej cnót i rozpoczęto jej proces beatyfikacyjny, który po dziś dzień nie został zakończony.

Wracając do daru bilokacji, Maria od Jezusa pisała, że na drugi kontynent była przenoszona z pomocą aniołów. W jej biografii znajdujemy częste odniesienia do aniołów stróżów. Tak siostra opisuje jedną z wizji: [514] „Zobaczyłam mnóstwo aniołów z pierwszego stopnia hierarchii, którzy mi mówili: «Towarzyszko, przyjaciółko nasza, chodź z nami». A ja im rzekłam: […] «dokąd idziecie?». Odparli: «Prosić za powierzone nam dusze, których jesteśmy strażnikami». […] «Czujnymi wartownikami i lojalnymi pomocnikami jesteśmy, we wszystkich ich trudach asystujemy im, wyciągamy ich z niebezpieczeństw, po wielekroć oddalamy demony, podsuwamy święte myśli; jeśli zaś widzimy, że narażają się na niebezpieczeństwo grzechu, napominamy, aby się odsunęły. Niejednokrotnie przysypiają, a my czuwamy u boku; zazwyczaj zapominają o nas i nie przyzywając okazują wzgardę, a my je wspomagamy»".

Niezwykłą więź z Michałem Archaniołem

Do sprawy opisania życia Maryi siostra Maria podchodziła z pewnymi obawami. Wspominała w „Biografii”: „[159.] Kiedy podzieliłam się tą troską ze świętymi książętami niebieskimi i aniołami, które Wszechmocny wyznaczył, aby mnie kierowały w dziele pisania Historii naszej Królowej, i okazałam im moją trwogę i udrękę serca oraz to, jak jąkający się i oniemiały był mój język do tak trudnego przedsięwzięcia, odpowiedzieli mi wielokrotnie, że napisanie żywota Matki Najczystszej, naszej Pani, było wolą Najwyższego”.

Za anielską radą, siostra Maria ukończyła pisanie publikacji, która otrzymała tytuł „Mistyczne Miasto Boże”. Jednakże wskutek zaskakujących okoliczności, mistyczka zniszczyła oryginał! Otóż jej tymczasowy spowiednik, „przekonany, że kobiety nie powinny pisać dla Kościoła świętego, nakazał jej spalić boską Historię i inne traktaty i pisma jej autorstwa, które miała w swoim posiadaniu. Służebnica Boża z charakterystycznym dla siebie niezwlekającym posłuszeństwem wobec spowiedników oraz z powodu obaw i ciągle przeżywanego ucisku, wrzuciła do ognia wszystkie pisma, tak Mistyczne..., jak i dotyczące innych, poważnych i tajemnych zagadnień”.

Kiedy o tym zdarzeniu dowiedzieli się stali kierownicy duchowi, nakazali siostrze Marii ponownie spisanie wizji i tak powstała druga wersja „Mistycznego Miasta Bożego”, które okazało się największym dziełem pisanym jej życia i zarazem literacką perełką epoki baroku. Maria z Agredy wspominała, że w pisaniu asystował jej Michał Archanioł: „[160.] Książę Michał oznajmił mi samą wolę Najwyższego, Jego nakaz, a dzięki ciągłym oświeceniom, łaskom i pouczeniom tego wielkiego archanioła i niebiańskiego księcia, pojęłam wzniosłe misteria i tajemnice Pana oraz Królowej Nieba. Ten święty archanioł był bowiem jednym z tych, którzy jej strzegli i asystowali wraz z innymi, którzy dla pieczy nad nią zostali powołani ze wszystkich zastępów i hierarchii, jak w odpowiednim miejscu opowiem, a będąc sprawiedliwie patronem i wszechstronnym protektorem Kościoła Świętego, z ogólnego punktu widzenia był w szczególności świadkiem i najwierniejszym sługą w misteriach Wcielenia i Odkupienia. Oto, co po wielekroć pojmowałam o tym świętym archaniele, przez którego ochronę otrzymałam wyjątkowe łaski w mych trudach i walkach; obiecał mi towarzyszyć i pouczać przy tym dziele”.

Jeden z ustępów „Biografii” rzuca też światło mistycznego poznania na doniosłą rolę Michała Archanioła. Pisze siostra Maria: „[429][…] Poznałam, że niewzruszona istota Boga w rewanżu, niejako wynagradzając, odpłacając za walkę, jaką książę Święty Michał odbył w obronie chwały i wsławienia imienia Najwyższego oraz za pokorę […] i za doskonałość, z jaką tego dokonał, trzy Osoby Boskie ustanowiły Świętego Michała księciem Kościoła wojującego oraz patronem wszystkich jego dzieci i doktorów wiary, a on wziął ich pod opiekę; dbać miał o ten dostojny naród, honorowy i katolicki. Spełniając te obowiązki, przynosi wielkie dobrodziejstwa i wstawia się za Kościół, a w czasie opresji i w potrzebach wszyscy aniołowie stróżowie kościołów przychodzą do tego księcia, on zaś przyłącza się do nich w modlitwie przed boskim Trybunałem i w proszeniu w intencji aktualnych potrzeb i problemów”.

„Maria z Agredy. Biografia”. Wydawnictwo Rosemaria 2022. Książkę można nabyć na stronie www.rosemaria.pl bądź pod numerem telefonu 61 868 73 45.