Czy Pan Jezus się pomylił?

Patrząc na współczesny świat, zagrożony nienawiścią, niewiarą, grzechami, zniewoleniami, antychrześcijaństwem, pytamy, co mamy czynić, aby się nie zagubić? Przychodzimy do Tej, której jesteśmy jako naród oddani w niewolę miłości za wolność Kościoła w Ojczyźnie i świecie. Niedziela, 26 sierpnia 2007




Często jako duszpasterz pytałem rodziców, czy na pewno chcą ochrzcić dziecko, czy chcą wychować je na ucznia Chrystusa. Bo może być tak, że „dostanie skrzydła”, a nie będzie latać, gdyż wychowanie pogańskie mu na to nie pozwoli. Czy znam godność mojego powołania? Czy znam moją misję w Kościele? To pytania, na które każdy z nas powinien sobie odpowiedzieć. Dziś jest czas radykalnych wyborów: „Obyś był zimny albo gorący!” – czytamy w Apokalipsie św. Jana (3, 15). Albo należę do Chrystusa i żyję zgodnie z tym, czego naucza, albo… jestem w rękach jego przeciwnika, który od wieków niszczy człowieka i Kościół. Jezus zapewniał, że bramy piekielne Kościoła nie przemogą. Kogo wybieramy, czyje nauczanie przyjmujemy za swoje: Ewangelię Jezusa czy to, co głosi świat? A może żyjemy jako „mała burżuazja”, w tzw. świętym spokoju: dużo pracujemy, modlimy się, ale tak naprawdę misja Jezusa nas nie interesuje, nie chcemy być podobni do Jezusa, nie chcemy skończyć jak On, na krzyżu?

– Jezus mówił, że mamy być solą dla świata...

– Wystarczy szczypta soli, aby zmienić smak potrawy. Wiemy, że sól oczyszcza, konserwuje, sól w oku szczypie. Chrześcijanie mają zmieniać świat, któremu potrzeba soli, aby nabrał smaku zbawienia. Sól musi rozpuścić się, zniknąć, aby stać się trwałą rzeczywistością. Nierozpuszczoną grudkę się wyrzuca. Sól może być podeptana przez ludzi – tak jest, gdy solą posypie się lód na drodze, aby go rozmiękczyć. Powinniśmy mieć właściwości soli. A może ja nie mam tych właściwości: chwalą mnie, dla nikogo nie jestem solą w oku, mam niechrześcijańskie poglądy i zazdroszczę tym niechrześcijanom, którym się dobrze dzieje? Może boję się cierpienia, krzyża? Czy chcę być podobny do Jezusa, czy chcę Mu pomóc nieść ciężar zbawienia moich braci oraz sióstr i „dopełniać Jego udręk – dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół” (por. Kol 1, 24).

– Potrzeba więc, abyśmy się nawrócili i byli podobni do Jezusa i Maryi. Od Niej mamy uczyć się zawierzenia Bogu, ufności w ostateczne zwycięstwo Boga.

– Postawa Maryi uczy ciężkiej pracy, wielkiego zaufania, zawierzenia Bogu. Dlatego chcę jak Ona odpowiadać na słowa Boga: „Niech mi się stanie według Twego słowa”. Moim doświadczeniem jest właśnie takie czytanie słowa Bożego, aby wypełniło się słowo Jezusa we mnie. Cała Ewangelia jest dla mnie – mam żyć Ewangelią. Jeśli uwierzysz, że Bóg jest Prawdą, jeśli będziesz akceptował w wierze wydarzenia życia, cierpienie, będziesz jak Maryja gotowy stać pod krzyżem – to Bóg będzie mógł przez Ciebie dokonywać wielkich rzeczy. Odwagi! Jeśli Kościół to żyjący Jezus, ważne jest, aby inni, patrząc na ciebie, widzieli, że jest Bóg, bo nie boisz się tracić życia dla Jezusa. A naszym powołaniem jest być ciałem dla Jezusa Chrystusa, tracić życie dla Jezusa, aby z Nim zmartwychwstać. To jest zanurzenie w chrzcie św., który otrzymaliśmy. Do walki z szatanem jest wezwany każdy chrześcijanin na mocy chrztu św. Ważne, abyśmy mieli świadomość, że zwycięstwo jest po stronie Boga.


«« | « | 1 | 2 | 3 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Pobieranie... Pobieranie...