Wraz z rozwojem państwa irlandzkiego w XX w. stawało się ono coraz bardziej katolickie. Było to prawdziwe zwierciadło społeczeństwa: The Irish Free State w 90% było katolickie, Irlandia Północna zaś pozostawała, oczywiście, probrytyjska i protestancka. I oto właśnie zarzewie konfliktu. Przegląd Powszechny, styczeń 2008
W Irlandii trzeba jednak rozróżnić Kościół i wiarę. Kościół w Irlandii jest słabszy i bardziej kruchy, niż był w poprzednich wiekach: wartości katolickie czy chrześcijańskie są ewidentnie nieobecne w życiu publicznym. Ale w głębi Irlandii wiara jest cały czas żywa, a pielgrzymki, pobożność, święci i małe groty [4] cały czas istnieją. Chrzty, pierwsze komunie, śluby w kościele i, zwłaszcza, pogrzeby chrześcijańskie spełniają funkcję rytuałów przejścia.
Tęsknota za tradycją wiary jest silna. W mediach przeprowadzono kampanię mającą na celu usunięcie dzwonów na Anioł Pański z radia i z telewizji. Jednakże ludzie ciągle są bardzo przywiązani do tej tradycji i cały czas trwają protesty. Nawet protestanckie władze kościelne broniły dzwonów na Anioł Pański.
Rzekłabym, że jest również pewien głód duchowości. Informacje o gwałtownym wzroście liczby samobójstw, przestępstw i nadużywaniu narkotyków rodzą często refleksję o utracie wartości religijnych i moralnych.
Podczas ostatnich dziesięcioleci Irlandia zmieniła się w sposób diametralny: kraj biedny stał się krajem bogatym, region emigracji stał się regionem imigracji. Dzisiaj 10% populacji kraju stanowią imigranci, z czego większość to Polacy. Być może pod wpływem Polaków Irlandia stanie się jeszcze raz krajem katolickim…!
[4] Wayside shrines w Irlandii – kalwarie we Francji. Z tym że w Irlandii wayside shrines są poświęcone raczej Marii, a nie obrazowi krzyża.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
O św. Stanisławie Kostce rozmawiają jezuiccy nowicjusze z Gdyni: Marcin, Szymon, Jakub i Mateusz
O kryzysie Kościoła mówi się dziś bardzo wiele, choć nie jest to w jego historii sytuacja nowa.