Kultura człowieka

W trakcie audiencji dla Papieskiej Rady do Spraw Kultury papież Jan Paweł II przypomniał: „Nie możemy zaniechać ewangelizacji! Obecnie tak dużo jest rejonów i tak wiele środowisk kulturalnych, nieczułych na Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie. Mówię o kulturach tych miejsc na świecie, które znajdują się na marginesie wiary chrześcijańskiej. Ale myślę też o wielkich sektorach kulturowych krajów o tradycji chrześcijańskiej, które są obecnie obojętne religijnie, jeżeli nawet nie nieposłuszne Ewangelii” [3].

Zdaniem papieża jedyną drogą, dzięki której ludzkość może odzyskać utraconą równowagę duchową, jest powrót do chrześcijańskich korzeni Europy. Zadaniem współczesnej pedagogiki pastoralnej jest ewangelizacja kultury, przywracająca sacrum ludzkiemu życiu, zakorzeniająca sposób myślenia i normy działania w wartościach Ewangelii.

Korzenie Europy i „europejskości” tkwią w Ewangelii. Tożsamości europejskiej nie da się zrozumieć bez chrześcijaństwa. W przemówieniu pożegnalnym na lotnisku w Balicach Jan Paweł II wyjaśniał: „Tu chodzi o korzenie – a korzenie sprawiają, że drzewo trwa i rośnie. Trzeba się wciąż przekonywać, czy nasze europejskie i polskie bytowanie nie zostało w rzeczywistości oderwane od tych korzeni. Przecież bardzo pracowano i pracuje się nad tym, ażeby Europę przy zachowaniu chrześcijańskiej tożsamości jej korzeni wyzuć z tego, co istotnie chrześcijańskie” [4].

Dla Ojca świętego wierność korzeniom nie oznacza mechanicznego kopiowania wzorów z przeszłości. Wyraża się ona w trosce o rozwój rodzimej kultury, w umiejętności budowania organicznej więzi między odwiecznymi wartościami, które wielokrotnie zdały egzamin w historii, a wyzwaniami współczesnego świata, między wiarą a kulturą oraz między Ewangelią a życiem.

[3] Jan Paweł II, Przemówienie do Papieskiej Rady do Spraw Kultury, Watykan 11. 01. 1985.
[4] Jan Paweł II, Przemówienie pożegnalne na lotnisku w Balicach, Kraków 16. 08. 1991.