Bezdzietność i jedynactwo w krótkim czasie może przynieść katastrofę demograficzną narodowi i państwu. Wychowawca, 12/2009
Biorąc pod uwagę osiągnięcia uczniów i studentów w Polsce (także z roku 1999) trzeba stwierdzić, że badana grupa dzieci z rodzin wielodzietnych w istotny sposób wyprzedzała w nauce statystycznych uczniów i studentów[4]. Na podstawie skrupulatnych analiz T. Gubernat sformułowała następujące wnioski i uogólnienia:
– Dzieci z rodzin wielodzietnych osiągają sukcesy w nauce.
– Rodzice starają się pomóc wszystkim dzieciom w zdobywaniu sukcesu, mając na uwadze każde z nich; ważne jest, że nie zabraniają ani nie narzucają im własnej woli.
– Umiejętności wychowawcze rodziców, takie jak: tworzenie odpowiednich warunków do nauki w domu, pomoc w odrabianiu lekcji, zainteresowanie problemami dziecka, często decydują o rezultatach nauki szkolnej.
– W zdobywaniu sukcesów, także w wypełnianiu różnych obowiązków, pomaga młodszym starsze rodzeństwo. W toku rozmów, wspólnych zajęć, zabaw, młodsze dzieci zdobywają informacje i uczą się od starszych dzieci.
– Starsze rodzeństwo często staje się wzorem, w dużej mierze wyznacza poziom aspiracji i dążeń, a młodsze dzieci starają się im dorównać i to osiągnąć.
– Dzieci z takich rodzin umieją rezygnować z zaspokajania własnych potrzeb na rzecz rodzeństwa, starsze sprawują opiekę – wyręczając rodziców, potrafią dzielić się wszystkim.
– Dzieci mają duże aspiracje, wiele z nich skończyło studia i w porównaniu ze swoimi rodzicami awansowało społecznie. Statystycznie w porównaniu do ogółu społeczeństwa w Polsce stanowią oni dosyć duży procent ludzi z wyższym wykształceniem.
– Ani niski poziom wykształcenia rodziców, ani pochodzenie środowiskowe nie mają wpływu na wykształcenie dzieci. Niewiele z nich ograniczyło się do ukończenia szkoły zawodowej.
– Atmosfera, serdeczna postawa rodziców wobec dzieci, zgodne stosunki między członkami rodziny i wzajemne zaufanie tworzą klimat sprzyjający wszechstronnemu rozwojowi dziecka i jego sukcesom w szkole.
– Rodziny wielodzietne prawidłowo funkcjonują, właściwie kierują rozwojem dziecka, pozytywnie oddziaływają na nie wychowawczo.
– Dom tętni życiem, rodzice mają czas na rozmowę, dzielą się z dziećmi różnymi problemami, radościami i wspólnie je przeżywają.
– W rodzinach wielodzietnych łatwiej stworzyć atmosferę właściwą z punktu widzenia wychowawczego. Skupia się uwagę na dzieciach. Stworzona atmosfera związana jest ze specyficznym układem stosunków i podziałem praw i obowiązków między członkami rodziny.
[4] Por. Główny Urząd Statystyczny: Mały Rocznik Statystyczny 1999, Warszawa, s. 164-165.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
O św. Stanisławie Kostce rozmawiają jezuiccy nowicjusze z Gdyni: Marcin, Szymon, Jakub i Mateusz
O kryzysie Kościoła mówi się dziś bardzo wiele, choć nie jest to w jego historii sytuacja nowa.