Nie nadaję się na emigranta

Czy istnieje jakaś profilaktyka choroby Parkinsona i innych schorzeń neurodegeneracyjnych, np. Alzheimera?

Od dawna poszukuje się czynników, które zatrzymywałyby, spowalniały lub odwracały zmiany degeneracyjne. Jeszcze nie znamy takich substancji. Ostatnio zwraca się uwagę na możliwą ochronną rolę estrogenów i niesterydowych leków przeciwzapalnych. Niestety nie istnieje profilaktyka schorzeń neurodegeneracyjnych, ponieważ są one w znacznym stopniu uwarunkowane genetycznie. Ich głównym czynnikiem ryzyka jest wiek, a wszyscy się starzejemy. Fakt, że dość wcześnie możemy wykryć te schorzenia, ma dość ograniczone znaczenie, jeśli wziąć pod uwagę, że tak na prawdę nie dysponujemy lekiem znacząco spowalniającym zmiany neurodegeneracyjne w mózgu. Oczywiście powinniśmy łagodzić skutki choroby. W przypadku Parkinsona duże znaczenie ma rehabilitacja ruchowa. Dyskretne objawy choroby można przełamać i skompensować nawet prostą, codzienną aktywnością. Chorzy powinni zatem być jak najdłużej czynni zawodowo, bo np. wykonywanie dobrze sobie znanych, rutynowych czynności zawodowych pomaga w walce z chorobą i może także przeciwdziałać często towarzyszącej jej depresji. Gdy objawy choroby się nasilą i potrzebna będzie rehabilitacja, to osobie aktywnej łatwiej też się do niej zmobilizować.

Duża aktywność umysłowa aż do późnej starości ani trochę nie zabezpiecza przed pojawieniem się tych chorób?

Jeśli choroba zaatakuje kogoś będącego na wyższym poziomie intelektualnym, to oczywiście wszelkie rodzaje otępienia objawią się u niego później niż u kogoś, kto był mniej aktywny umysłowo. Zanik neuronów będzie postępował u obu ludzi jednakowo, ale dłużej sprawny będzie ten, kto ma ich większy zapas.

To mało pocieszające, ale na szczęście wciąż jesteśmy w radosnym okresie Bożego Narodzenia i może nawet chorym udaje się oderwać od codziennych problemów. Jak Pan spędzał tegoroczne święta?

Tak samo jak zawsze, czyli z rodziną. Towarzystwo jest całkiem spore, bo mam dzieci w wieku 22, 19, 14, 11 i 5 lat. Dwójka najstarszych dzieci ma już swoje pomysły na spędzanie wolnego czasu, ale tak jak zawsze do tej pory razem usiedliśmy do wigilijnego stołu. Na szczęście nie musiałem mieć w tym czasie dyżuru w szpitalu.

***

Jakub Sienkiewicz urodził się 24.11.1961 w Warszawie. W 1986 r. ukończył studia medyczne, cztery lata później zrobił specjalizację I stopnia z neurologii. W 1995 r. obronił tytuł doktora nauk medycznych na podstawie pracy pod tytułem: „Zaburzenia gałkoruchowe w chorobie Parkinsona”. Od dwunastu lat jest członkiem Movement Disorder Society. Na scenie muzycznej występował jako Kuba Sienkiewicz i z zespołem Elektryczne Gitary. Należy do stowarzyszeń ZAiKS, SAWP i ZAKR. Jego ostatni album to „Atomistyka”.

Dyskografia:
jako Kuba Sienkiewicz:
•Od morza do morza (1994)
•Źródło (1998)
•Studio Szum (2000)
•Kup pan cegłę (dla Amnesty International) (2001)
•Powrót brata (2003)
•Fikcja solo [1] (2004)
•Plaga [2](2005)

z Elektrycznymi Gitarami:
•Wielka Radość (1992)
•A Ty Co (1993)
•Huśtawki (1995)
•Chałtury (1996)
•Na Krzywy Ryj (1997)
•Kiler (1997)
•Kiler-ów 2-óch (1999)
•Słodka Maska (2000)
•Kariera Nikosia Dyzmy (2002)
•Atomistyka (2006)