Suknia napisana bursztynem

Z tego, co Pan mówi, wynika, że praca na tą sukienką była to nie tylko przeżywaniem sztuki, ekspresji artystycznej, lecz także przeżywaniem wiary.

Obraz Matki Bożej jest Ikoną. Dawniej twórca piszący ikonę musiał oddawać się wcześniej pewnym procesom oczyszczenia duszy, pokutom, umartwieniom. Musiał dojrzeć do tego, żeby tę ikonę napisać. Jeśli ja pisałem suknię do ikony, to – nie chcę mówić, że były to podobne przeżycia – coś z tego pojawiło się i u mnie. Pisanie sukni bursztynem nie było tylko wyrachowanym cięciem, rzeźbieniem, cyzelowaniem, stukaniem, klejeniem…, lecz także modlitwą – moją i moich współpracowników. Dziś ta suknia nie należy już do mnie, ale do ludzi. Ta suknia już jest suknią Matki Bożej i należy do wszystkich, którzy przychodzą do Niej na Jasną Górę. Ja po prostu kiedyś uczestniczyłem w jej napisaniu i mam do niej sentyment.

Dziękuję za rozmowę.