Koniec starego roku i początek nowego jest szczególnym czasem do podsumowań i robienia postanowień. Pomocne w tym mogą być słowa Jana Pawła II wygłoszone przed laty w czasie Adwentu, Bożego Narodzenia i na progu nowego roku. Czas serca, 98/2009
Koniec starego roku i początek nowego jest szczególnym czasem do podsumowań i robienia postanowień. Przyglądamy się sobie, swojemu życiu, ciesząc się z osiągnięć, ale i dostrzegając wiele rzeczy, które wymagają zmiany, naprawy. Pomocą mogą być słowa Jana Pawła II wygłoszone przed laty w czasie Adwentu, Bożego Narodzenia i na progu nowego roku.
dziękczynienie
„Składamy Ci nasze uroczyste dziękczynienie za niezliczone dobrodziejstwa, którymi obdarzyłeś nas w ciągu tego roku”.
Nieszpory na zakończenie roku, 31 XII 2003
Czy potrafię dziękować? Najpierw Panu Bogu. Jak wygląda moja modlitwa, czy nie jest tak, że przedstawiam Bogu listę moich życzeń i próśb, a zapominam podziękować za to, co już mam? Czy pamiętam też o wdzięczności wobec najbliższych?
Pomyślę dziś o wielu dobrych zdarzeniach, które mnie spotkały w mijającym roku. Może o zdrowiu, które poprawiło się po chorobie, może o bliskich, którzy są ze mną każdego dnia, o domu, który jest dla mnie schronieniem, o pracy, która zapewnia mi utrzymanie. I za to wszystko podziękuję w modlitwie. Będę dziękować także każdego dnia wszystkim tym, którzy są obok mnie i czynią tak wiele dobra nawet drobnymi gestami. Dzięki moim słowom poczują się potrzebni i dowartościowani. Dobro zostanie dostrzeżone.
pokój i przebaczenie
„Z betlejemskiej groty płynie dziś naglące wezwanie, by świat nie ulegał podejrzliwości, nieufności, zniechęceniu, nawet jeśli tragiczne zjawisko terroryzmu potęguje niepewność i lęk. Wierzący wszystkich religii i ludzie dobrej woli są wezwani do budowania pokoju przez odrzucanie jakiejkolwiek formy nietolerancji i dyskryminacji (...)”.
Urbi et Orbi, 25 XII 2002
„«Przebacz, a zaznasz pokoju». Dobrze wiem, że trudno jest przebaczać, czasami wydaje się to wręcz niemożliwe, jednak jest to jedyna droga; wszelka zemsta bowiem i wszelka przemoc rodzi kolejne zemsty i nową przemoc”.
Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański, 1 I 1997
Czy wprowadzam pokój? Czy starałem się o pokój wśród najbliższych w domu, w pracy? Czy choć raz wspomogłem organizacje, które opiekują się regionami ogarniętymi wojną? Czy myślę: To przecież daleko stąd, niech ktoś inny pomoże? Czy szukałem odwetu za moje krzywdy?
Dużo pytań. Może nie od razu uda mi się wszystko naprawić. Dowiem się, gdzie mogę zostawić datek, np. na pomoc dzieciom na Bliskim Wschodzie. Postaram się w złości nie rozmawiać z najbliższymi, problem rozwiążemy, jak opadną emocje. Nie będę z góry zakładać, że ktoś chce dla mnie źle. Może czasem coś przemilczę, może właśnie wtedy, gdy będą mi się cisnęły na usta zbyt mocne słowa. Nie będę odpowiadać złem na zło.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
O św. Stanisławie Kostce rozmawiają jezuiccy nowicjusze z Gdyni: Marcin, Szymon, Jakub i Mateusz
O kryzysie Kościoła mówi się dziś bardzo wiele, choć nie jest to w jego historii sytuacja nowa.