Czas taty

26 maja – Dzień Matki. 1 czerwca – Dzień Dziecka. 23 czerwca – Dzień Ojca. W ciągu miesiąca świętuje cała rodzina. Dwa pierwsze święta mamy zakodowane w pamięci, ale o Dniu Ojca zdarza się nam zapomnieć. Być może dzieje się tak dlatego, że rola, jaką mężczyzna pełni w wychowaniu dzieci, wciąż jest trochę niedoceniana. A przecież ojciec to brzmi dumnie nie tylko 23 czerwca.

mama, tata i ono

Rodzice muszą tworzyć pewną całość. Przeżycia dziecka związane z rozwodem pokazują, jak istotne jest dla niego, by mogło ich postrzegać w jedności. Nie ma właściwej odpowiedzi na pytania, w których rozdziela się, co powinien ojciec, od tego, co powinna matka. Małe dziecko przegląda się jak w lustrze w oczach najbliższych – mamy i taty.

To od nich dowiaduje się, że jest wyjątkowe, wspaniałe, ładne i kochane. Aprobata ze strony rodziców pozwala mu rozkwitać – jest źródłem wiary we własne siły. To z mamą i tatą maluch odkrywa, że jest świetnym majsterkowiczem, wspaniałym pomocnikiem w kuchni czy zdolnym młodym artystą.

Każde z rodziców dostrzega i rozwija w dziecku nieco inne cechy i umiejętności. Dzięki życiu w bliskim, codziennym kontakcie z matką i ojcem dziecko obserwuje różne style kochania, nauczania i sprawowania opieki – zdobywa wiedzę, która w przyszłości zaprocentuje.

gdzie mój tata?

Rzeczywistość często jednak ma niewiele wspólnego z tym sielankowym obrazem: dziś co trzecie polskie małżeństwo się rozpada. Mężczyźni ciężko pracują, dziecko ogląda ojca bardzo rzadko, nawet tylko raz czy dwa w roku, jeżeli ten zdecydował się na wyjazd za chlebem za granicę. Co się dzieje, gdy w życiu dziecka zabraknie ojca?

Kiedy zabraknie ojca w pełnym i tragicznym sensie, wtedy miejsce po zmarłym jest realnie puste i z upływem czasu naturalnie może go zastąpić inna osoba – dziadek czy wujek, ktoś, kto może być ojcem kulturowym. Jeżeli jednak ojciec jest, ale nieobecny, to nie ma komu objaśniać dziecku świata, wskazywać mu, co jest dobre, a co złe, odpowiadać na fundamentalne pytania, wprowadzać w role społeczne…

Ta sytuacja jest szczególnie trudna dla chłopców, którzy silnie identyfikują się z ojcem. Jeśli ojca nie ma lub nie uczestniczy on w życiu rodziny, zostaje matka, która pewnych rzeczy po prostu nie wie lub czuje inaczej, bo jest kobietą. Ponadto ojciec jest niezbędny, aby syn mógł z nim rywalizować i przez to się rozwijać: córka rywalizuje z matką, syn zaś z ojcem. W ten sposób chłopiec poznaje męski świat, którego obraz przekaże w przyszłości swojemu synowi.

etat tata

Dziś mężczyzna spędza w pracy całe dnie, a z pewnością chce być nie tylko dobrym pracownikiem, lecz także ojcem. Oba etaty trudno ze sobą pogodzić. Nie zaniedbać pracy zawodowej, lecz także nie zaniedbać miłości do dziecka. Praca pozwala zdobyć środki do życia, daje satysfakcję, ale nie powinna być dla świadomego ojca najważniejsza. Jak pozbyć się wątpliwości praca czy dziecko? Wystarczy, jak tłumaczy jeden z ojców, spojrzeć w oczy swojej córki/syna, kiedy staje się w drzwiach domu po powrocie z pracy – to spojrzenie mówi wszystko.