Z nich jest Chrystus

Bo między katolikami i Żydami istniał – i nadal istnieje – mur zbudowany nie tylko z antysemityzmu i niezrozumienia na płaszczyźnie religijnej (oskarżenia o zabicie Chrystusa), błędy teologiczne (określenie „naród, który niegdyś był narodem umiłowanym" w tekstach liturgicznych), ale i trudności dyplomatyczne. Przez usta Pawła VI ani razu nie przeszło w czasie pielgrzymki do Ziemi Świętej w 1964 r. słowo „Izrael". Nawet w depeszy z podziękowaniami, jaką wysłał z pokładu samolotu, nie zaznaczył, jakiego kraju Zalman Shazar był prezydentem. Takie afronty zakończył dopiero Jan Paweł II, nawiązując w 1993 r. oficjalne stosunki z Izraelem. Ogromna liczba gestów i słów tego Papieża („starsi bracia w wierze") pomogła przełamać wzajemne uprzedzenia. Kartkę z modlitwą o pojednanie, jaką wetknął w szczelinę Ściany Płaczu, Żydzi przechowują w Instytucie Yad Vashem.

Dialog – inicjowany raczej przez stronę katolicką – nie obywał się bez trudności. W czasie siódmej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski naczelny rabin Pinchas Menachem Joskowicz nie zgodził się na papieskie odwiedziny w synagodze warszawskiej, a następnie w gwałtowny sposób domagał się usunięcia krzyża z oświęcimskiego żwirowiska. Te i podobne wydarzenia nie zatrzymały Papieża w usuwaniu, według jego słów, „pokutujących jeszcze tu i ówdzie wzajemnych uprzedzeń". Po nim na tę drogę wstąpił Benedykt XVI.

***

Umieszczona w sieci książka, według relacji pracowników Fundacji „Znak", jest masowo ściągana i spotyka się z odzewem. Centrum Kultury Żydowskiej w Krakowie planuje już dyskusję z udziałem ks. Ignatowskiego. Stefan Wilkanowicz myśli o zorganizowaniu czatu internetowego z czytelnikami, chce też namówić „Znak" do wydania książki w wysokim nakładzie: sprzedawana byłaby razem z płytą CD zawierającą dokumenty papieskie i fotografie.

Ks. Grzegorz Ignatowski, „Papieże wobec kwestii żydowskiej (Pius XII – Jan XXIII – Paweł VI – Jan Paweł II – Benedykt XVI)", Katowice 2007. Wersja internetowa pod adresem: www.znak.org.pl/files/papieze.pdf