Prawo ludzkie, obraza boska

Władze brytyjskie przymierzały się do tego kroku od początku rządów Partii Pracy (1997 r.), ale czyniły to bardzo ostrożnie. Laburzyści nie kryli, że nie chcą wchodzić w konflikt z Kościołem anglikańskim. Szalę przechyliła decyzja Izby Lordów, która w 2007 r. odrzuciła skargę organizacji Christian Voice przeciwko BBC, złożoną w związku z zaprezentowaniem przez telewizję musicalu „Jerry Springer – Opera”. „Jezus ma na sobie pieluszki, przeklina i opowiada, że jest »troszkę gejem«” – uzasadniał Stephen Green, szef Christian Voice, mówiąc o obrazie uczuć osób wierzących. Decyzja Izby upewniła rząd, że projekt zniesienia zakazu bluźnierstwa ma w parlamencie szanse. „Tego rodzaju wykroczenia – dowodziła Maria Eagle, wówczas wiceminister sprawiedliwości – są obecnie tak rzadkie, że mogą wręcz zaszkodzić poszanowaniu prawa. Skoro zaś pod ochroną są wyłącznie Kościoły chrześcijańskie, można to też uznać za przejaw dyskryminacji”. Przepisy przeciwko bluźnierstwu, obowiązujące w Anglii od 1838 r., istotnie ograniczały się do ochrony Kościoła Anglii.

George Carey, do 2002 r. arcybiskup Canterbury, a więc duchowy zwierzchnik tamtejszego Kościoła, także stwierdził, że prawo dyskryminowało inne wyznania.

Nowe prawo jest zarówno śmieszne, jak i niebezpieczne – oświadczył Michael Nugent, szef irlandzkiej organizacji Atheist Ireland. „Śmieszne, bo religijne prawa średniowiecza nie mają miejsca w nowoczesnej republice świeckiej, gdzie prawo kryminalne winno chronić ludzi, a nie idee. Prawo to jest też niebezpieczne, ponieważ prowokuje do religijnego bluźnierstwa”. Więc irlandzcy ateiści zdecydowali się na prowokację.

Na stronie internetowej swojej organizacji zamieścili listę 25 cytatów znanych historycznych i współczesnych autorów, które – zdaniem Atheist Ireland – spełniają obowiązujące w ich kraju kryteria bluźnierstwa. Listę zaczyna Jezus Chrystus, a zamyka Benedykt XVI. Inni „bluźniercy” to m.in. Mahomet, Mark Twain, Salman Rushdie czy kard. Cormac Murphy-O’Connor, były prymas Kościoła katolickiego Anglii i Walii.

Pierwsze, jak chce Atheist Ireland, bluźniercze słowa Jezusa pochodzą z Ewangelii św. Mateusza: „Ja Nim [Mesjaszem] jestem. (...) Wtedy najwyższy kapłan rozdarł swoje szaty i rzekł: Zbluźnił. (...) Oto teraz słyszeliście bluźnierstwo”

(26, 64-65). Druga wypowiedź znajduje się w Ewangelii św. Jana, gdzie Jezus, mówiąc rzekomo o Bogu Żydów, swych rozmówców, stwierdza: „Wy macie diabła za ojca (...). Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma” (8, 44). Te i inne słowa Nowego Testamentu, komentuje Atheist Ireland, „ustanawiają biblijny fundament dla chrześcijańskiego antysemityzmu”.

Zdaniem ateistów, zgodnie z nowym irlandzkim prawem Benedykt XVI zbluźnił w słynnym wykładzie na uniwersytecie w Ratyzbonie (2006 r.), cytując XIV-wiecznego bizantyjskiego cesarza Manuela II Paleologa: „Wskaż mi, co nowego wniósł Mahomet; wtedy znajdziesz tylko to, co złe i nieludzkie, jak choćby to, że nakazał szerzyć mieczem wiarę, którą głosił”. Dla świata islamskiego – podkreśla organizacja – Papież dopuścił się bluźnierstwa, przykładowo Organizacja Konferencji Islamskiej oświadczyła wówczas, że słowa te są „zamachem na proroka Mahometa”.

Niektórzy sugerowali, że za Ustawą o zniesławianiu stoją biskupi katoliccy. Komentatorzy nie mogą jednak na poparcie tezy zacytować żadnego z hierarchów, bo ci nabrali wody w usta. Bynajmniej nie dlatego, że nie mają nic do powiedzenia.

W ostatnich miesiącach sen z powiek biskupów Irlandii spędza dużo poważniejsza dla Kościoła kwestia: pedofilskie skandale wśród księży. Rządowy raport w tej sprawie oskarżył pięciu biskupów o zamiatanie pod dywan przestępstw duchownych wobec dzieci. W związku z tym czterech hierarchów podało się do dymisji. Biskupom niespieszno do udziału w kolejnym medialnym „skandalu”, nawet jeśli dotyczy on bluźnierstwa wobec religii.