Bóg wzywa każdego po imieniu, aby stanął przed Nim, jako dobrym Ojcem, i nasłuchując Jego Słów – pełnił Jego wolę. Jest to życzliwe zaproszenie do spędzania życia w Bożej Obecności. Zeszyty Karmelitańskie, 2/2009
Fałszerze Boga (zabobony, okultyzm, wróżby, satanizm)
F. Bamonte w książce pt. Opętanie i egzorcyzm pisze, że „Nadzwyczajne działanie złego ducha wobec osoby jest jedną z wielu przykrych konsekwencji, jakie dotknęły ludzkość po grzechu pierworodnym. Jest jedną z wielu władz, jakie złe duchy nabyły nad światem i ludźmi po grzechu naszych prarodziców”.
Jezus Chrystus zwyciężył Szatana i odkupił ludzkość, ale owa ludzkość przywiązuje do tego faktu bardzo niewielką wagę. Poszukując własnej wielkości, człowiek zupełnie nieświadomie może oddać się we władzę sił przeciwnych Bogu – tylko dlatego i aż dlatego, że za daleko od Boga się odłączył, by usłyszeć głos Jego ostrzeżenia przed złem.
Boże przykazania, chroniące człowieka od zguby stoją na straży człowieczej duszy nieśmiertelnej, ale jeżeli człowiek w swej wolności złamie je oddając cześć bóstwom i siłom, których źródeł nie przenika i nie ogarnia, naraża się na śmiertelne niebezpieczeństwo. Oddziaływania złego ducha można doznawać z własnej winy, kiedy stosuje się praktyki zakazane przez Kościół dla uzyskania skutku zgodnego z własną wolą. Korzystanie z czarów i amuletów, zaklęć i zjednywania duchów, to wchodzenie w sfery, które przynależą do złego ducha.
W obecnych czasach zło jest tak dalece wpisane w życie człowieka, tak bardzo złagodzono jego oblicze, że w takie praktyki można wejść zupełnie nieświadomie. Dzieci w przedszkolu z zachwytem chłoną nowe i ekscytujące zabawy andrzejkowe, z zapałem czekają na wróżby i przebieranki ostatniego dnia października. Przejmujemy obce wzorce bezrefleksyjnie i dajemy się oczarować urokowi inności – nie wnikając w jej źródła. A Pismo Święte zakazuje czarów, wróżb, manipulowania własnym losem.
Los chrześcijanina został w akcie Chrztu Świętego oddany w ręce Bogu. Kościół po trzykroć zadał rodzicom pytanie, czego właściwie chcą dla swojego dziecka i czy są tego świadomi. Odtąd do Boga należy się zwracać w każdej sprawie życiowej. W zdrowiu i chorobie. On ciągle JEST blisko człowieka i nie opuszcza go nawet wtedy, gdy ten się odwraca i udaje, że Boga nie ma.
Tymczasem oddawanie się w ręce wróżek i magów, talizmanów i spirytystów jest sprzeniewierzeniem. Nie jesteśmy już swoją własnością, by dysponować nią dowolnie. Dobrowolnie oddaliśmy nasze życie Bogu, który już wcześniej był jego właścicielem i Stwórcą, ale czekał na akt dobrowolności i wolności wyboru człowieka. Oddawszy życie w Jego ręce, nie możemy teraz mówić: nie podoba mi się, że nie jestem piękny, zdrowy i bogaty – to na chwilę pójdę do kogoś, kto wie, jak osiągnąć to, czego chcę. Nie moje „chcę” decyduje o kierunku życia, ale „bądź wola Twoja” – powtarzane w modlitwie Pańskiej. „Ojcze Nasz – bądź wola TWOJA!”, „święć się Imię TWOJE!, przyjdź Królestwo TWOJE”. Nie „moje”!
Wybierając swoją wolę – człowiek wystawia się na wielkie niebezpieczeństwo. Odtąd, skoro dobrowolnie odwraca się od swego Boga – czyni wyłom, dziurę w murze ochronnym, przez którą łatwo wchodzi Wróg. Jesteśmy słabi, po grzechu pierworodnym ciągle bardzo skłonni do złego. Odkupienie, jakie przyniósł Jezus Chrystus, jest faktem i nie podlegamy władzy Szatana – o ile sami mu tej władzy nie damy. Dopóki jesteśmy oddani Chrystusowi – zły duch nie ma wystarczającej mocy, by nas pokonać.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
O św. Stanisławie Kostce rozmawiają jezuiccy nowicjusze z Gdyni: Marcin, Szymon, Jakub i Mateusz
O kryzysie Kościoła mówi się dziś bardzo wiele, choć nie jest to w jego historii sytuacja nowa.