Każdego 22 dnia miesiąca

***

Przez te lata w krakowskim klasztorze ss. Augustianek rozrastała się dokumentacja kultu św. Rity. W tym czasie zmieniała się Polska. Po upadku komunizmu w 1989 r. siostry wróciły do pracy pedagogicznej, otworzyły szkołę. W wydawnictwach katolickich ukazały się książki o św. Ricie, modlitewniki z modlitwami do niej. Na mapie sanktuariów, do których pielgrzymują Polacy, coraz częściej pojawiało się Cascia, zapewne nie tylko dlatego, że jest to miejsce, które zwyczajnie podoba się pielgrzymom. Życie w wolnej, bardziej kolorowej i coraz piękniejszej Polsce jest takie, jak wszędzie na świecie: niełatwe. Święta od spraw beznadziejnych stawała i nadal staje się bliska tym, którzy trudu tego życia mocno doświadczają. Świadczą o tym najlepiej coraz grubsze teczki z korespondencją z dopiskiem „św. Rita”, napływającą do sióstr, tłumy gromadzące się na nabożeństwach ku czci świętej, artykuły w prasie… Teraz, stopniowo, całą kartotekę zakonu, do którego dokumentacja kultu św. Rity została włączona, s. Aleksandra przekazuje s. Krystynie. To ona spisuje intencje modlitw do świętej, nadsyłane zarówno pocztą, jak i przez Internet, pozostawione na kartkach przy ołtarzu, na furcie u sióstr. Przekazuje je potem ojcom augustianom, by prowadzący nabożeństwo (22 każdego miesiąca) je przeczytał. Są ich setki, ostatnio ok. 200. Za każdym razem siostra martwi się tylko o to, jak ludzie zgromadzeni w kościele wytrzymają ten potok próśb i podziękowań. Wytrzymują bez trudu, bo na ten potok składają się krople ich własnych intencji.

Myślę, że każdemu z tych, którym przychodzi stawać przed świętą od spraw trudnych i niemożliwych z własnym życiem, mimo trosk i smutków trudno jest oprzeć się urokowi i pięknu zarówno nabożeństwa, jak i miejsca, w którym jest ono odprawiane. Święta o tak szczególnym charyzmacie, a przy tym znakomitym guście – kościół św. Katarzyny to jeden z najpiękniejszych krakowskich zabytków – święta, która potrafi zadbać o własną, wyrzeźbioną ludzką ręką figurę; święta, od której ludzie wychodzą z nadzieją i różami, może fascynować.

Święta Rito, módl się za nami.