Prowincjał może wszystko

Było wiele sygnałów, często bardzo wyraźnych, ze strony Prymasa i biskupów, wyrażających niepokój treściami pojawiającymi się w Radiu Maryja czy jego politycznym zaangażowaniem. Te listy, wypowiedzi i komunikaty były jednak wyrazem bezsilności: zgodnie z koncesją radio podlega prowincjałowi redemptorystów i to prowincjał, a nie biskup miejsca jest przełożonym jego dyrektora. Można było odnieść wrażenie, że poprzednicy Ojca za każdym razem brali w obronę o. Rydzyka. To dlatego oczekiwania wobec nowego prowincjała były tak wielkie, nie tylko w mediach, ale też w samym zgromadzeniu. Wielu redemptorystów wierzyło, że nowy prowincjał będzie w stanie zdyscyplinować dyrektora Radia Maryja. Czy prowincjał ma w ogóle taką władzę?

Zapewniam pana, że ma. Ale chcę powiedzieć, że moje dotychczasowe kontakty z dyrektorem Radia Maryja były wzorcowe. Jako przełożony ojca Tadeusza nie mam pod jego adresem żadnych zastrzeżeń ani dyscyplinarnych, ani związanych z brakiem informacji z jego strony na temat interesujących mnie zagadnień. Żadnych.

Ojciec Tadeusz ma pełną świadomość bycia członkiem zgromadzenia redemptorystów i podległości prowincjałowi prowincji warszawskiej tu, w Polsce, oraz generałowi w Rzymie.

A kwestia finansów i struktury własnościowej instytucji stworzonych przez Tadeusza Rydzyka?

Prowincja jest właścicielem Radia Maryja i tylko jego. Nie mamy nic wspólnego ani z telewizją, ani ze szkołą, ani z „Naszym Dziennikiem”.

Jest właścicielem, bo to ona dostała koncesję. Z drugiej strony koncesję na TV Trwam ma Fundacja „Lux Veritatis”, której założycielami jest trzech redemptorystów, ale jako osoby prywatne. To dość skomplikowane i przysparza prowincji kłopotów.

Jest to skomplikowane, ale pragnę zwrócić uwagę, że w Polsce w ogóle wiele rzeczy jest bardzo skomplikowanych. Długo mieszkałem we Włoszech. Potoczna opinia o tym kraju jest taka, że panuje tam bałagan, ale w porównaniu z Polską wszystko jest proste.

A jeśli chodzi o pieniądze...

Nie zajmuję się sprawami finansowymi. Od tego mam ekonoma [uśmiech], on się na tym zna najlepiej. Ale nie jesteśmy zgromadzeniem bogatym. 60 proc. naszych środków przeznaczamy na działalność związaną z formacją naszych studentów.

Widziałem w Truskawcu na Ukrainie parafię prowadzoną przez polskich redemptorystów. Pięknie odnowiony kościół, nowa plebania robią wrażenie i raczej nasuwają wniosek, że redemptoryści są prężni i mają pieniądze.

To dzieło trzech członków zgromadzenia, którzy tam pracują. Prężni oczywiście są. Wyjątkowo. A pieniądze zdobyli sami.