Każda Msza św. ogarnia świat i ludzi

Margita Kotas: – Czy Msza św. musi być sprawowana w jakiejś intencji? Jaki jest sens intencji mszalnych?

Ks. dr Tomasz Bać: – Każda Msza św. ogarnia cały świat i wszystkich ludzi, ponieważ Jezus umarł na krzyżu za każdego człowieka. Kapłan jednak zawsze wzbudza sobie intencję, czyli modli się, aby konkretne osoby mogły otrzymać owoce Mszy św., którą odprawia. Nie znaczy to jednak, że tej intencji musi zawsze towarzyszyć tzw. stypendium mszalne, czyli ofiara złożona z tej okazji. Sensem intencji mszalnych jest zanurzenie konkretnych osób – żyjących i tych, którzy odeszli już do wieczności – w najświętszej ofierze Jezusa Chrystusa, gdyż ma ona nieskończoną wartość i skuteczność.

– Czy nie wystarczyłoby, gdyby wierny, przychodząc na Mszę św., przedstawiał Bogu swoją intencję osobiście, bez pośrednictwa kapłana?

– U podstaw sensu i wartości odprawiania Mszy św. w konkretnych intencjach stoi prawda o nieskończenie wielkiej wartości ofiary Jezusa Chrystusa. Osobista modlitwa w konkretnej potrzebie lub za konkretną osobę ma ogromne znaczenie w życiu duchowym i nigdy nie można o niej zapomnieć. Jednak nic nie przewyższy skuteczności i mocy ofiary Jezusa Chrystusa złożonej na krzyżu i uobecnianej przez kapłana we Mszy św., bo to dzięki niej każdy człowiek otrzymuje przebaczenie grzechów i wszelkie możliwe łaski.

– Czy kapłan może odprawiać Mszę św. w dwóch różnych intencjach, przyjętych np. od dwóch różnych osób, i czy my możemy zamówić Mszę św., łącząc ze sobą różne intencje?

– Zwykle Mszę św. odprawia się w takiej intencji, o jaką prosi jedna osoba. Intencja taka może dotyczyć wielu próśb. Jednak kapłan z własnej inicjatywy nie może łączyć kilku intencji, chyba że zgodzą się na to osoby proszące o Mszę św.

– W jakich intencjach nie może być sprawowana Msza św.?

– Msza św. może być sprawowana za zmarłych, za żyjących oraz w intencjach związanych z różnymi sytuacjami, jakie niesie ludzkie życie. Oczywiście, z intencji Mszy św. wykluczone są wszelkie prośby o charakterze negatywnym lub skierowane przeciw konkretnym osobom. Takie intencje byłyby niegodziwe, gdyż stoją w sprzeczności z istotą modlitwy chrześcijańskiej.

– Słyszymy czasem, że kapłan odprawia Mszę św. „w pewnej intencji” zamówionej przez wiernego. Czy kapłan może nie znać intencji, w której sprawuje Mszę św.? A co wtedy, jeśli nie jest ona godna?

– Kapłan powinien znać intencję Mszy św. i zwykle ją zna, ponieważ wcześniej rozmawia z wiernym, który o nią prosi. Jednak czasem, z różnych powodów, intencji tej nie ogłasza wszystkim. Bywa, że sam proszący zastrzega, aby jej nie wymieniać, ponieważ dotyczy ona spraw związanych z jego życiem osobistym. W innych sytuacjach to kapłan decyduje, że lepiej jest zaprosić wiernych do modlitwy „w pewnej intencji” niż podawać wszystkim jej szczegóły. U podstaw leży tutaj ewangeliczna prawda, że Pan Bóg wie, czego nam potrzeba, jeszcze zanim Go o to poprosimy (por. Mt 6, 8).

– Czy mamy obowiązek uczestnictwa w zamówionej przez nas Mszy św.?

– Oczywiście, nie ma ścisłego obowiązku uczestniczenia w zamówionej przez siebie Mszy św., gdyż jej owoce zależą od Pana Boga, a nie od nas. Jednak dobrze jest być obecnym na takiej Mszy św. ze względu na własne duchowe dobro. Słuchanie Bożego słowa, przyjęcie Komunii św. oraz ofiara własnego życia są doskonałym dopełnieniem modlitwy, o jaką prosimy kapłana.

– Czasem można się spotkać z zarzutem, że ofiara składana za Mszę św. to zapłata księdzu „za wykonane zlecenie”. Czym są ofiary składane przez wiernych na ten cel i na co są one przeznaczane?

– W związku z celebracją Mszy św. wierni zawsze składali dary materialne, które zwykle przeznaczano na cele charytatywne i na utrzymanie duchownych. Tzw. stypendium mszalne jest wyrazem naszego zaangażowania w sprawę, którą przedstawiamy Panu Bogu za pośrednictwem kapłana. Jednak nie jest to nigdy zapłata „za wykonane zlecenie”. Prawo Kościoła wyraźnie mówi, że: „Od ofiar mszalnych należy bezwzględnie usuwać wszelkie pozory transakcji lub handlu” (kan. 947 KPK). Myślę, że każdy kapłan zawsze odprawi Mszę św., nawet bez ofiary z nią związanej.